Yıldızlara koştuğu zaman
Uzun soluklu olmalı insan
Düşman güler sonra
Dost darılır
Yolcu yolunda gerek
Kurşun hedefi bulmalıdır
Türküler yarım kalmasın
Sen
Titrek ve yorgun adımlarla
kendi celladını izleyen dostum
kınında puslu bakışlarımın
yaşanmamış yılların hüznünü gizleyen dostum.
sarsılmak durağın olmasın
Düşün bir kere
Çapraz kalaslar gerili bedeninle
Yükselmezsin göklere
Kır tevekkülün görünmez kelepçelerini
Ve bütün kuvvettinle
Zincirlerini koparmaya bak
Çal parçalansın sırtındaki çarmıhı yere
Ölü suratlı yudalan
Ve katiller karşısında umudun
Çaresiz ve suskun
Bir golgotha yolcusu olmak
Götürmez seni istediğin yere
Çıplak ayakların
Ağır ağır Sürdüğünde seni bıçağın altına
Göreceğin son düştür.
Tükenir yaşamın sesi soluğu birden sen hasretken zafere.
Kesikbaş, kanlı gözler
Ve çürümeye başlamış ceset
Kahkaha atar ölüm
Düşler susmuştur
Artık cennet çölde bir serap bile değil
Bulamazsın onu ötesinde mezarın
Oysa celladın azraillerine
Hasret bu memleket
Umarı ellerinde senin
Sevdasına doyum olmaz
Üzerinde nice kardaş günlere
Yürünecek bu topraklar için nasıl da çekerdi bizi
Düşünü kurmak yarının
göklere değecekti başımız
Anımsa
Kızıl uykularda yorulmadan
Kulaç atmak vardı ya
Mutlaka tutulması gerek
O dönülmez sözlerimiz için sen de bilirsin
Bakışları üstündedir hep
Medya’nın şirin çocukları
Oğullarımız ve kızlarımız için
Yaşamak gerek, yaşamak
Celladın avuntusu olsun varsın
Öğüdünü bir yana bırak
Altı da bir üstüde bir
Değildir yerin
Sen üstünde duracaksın
Altına düşmanın girsin
Zalimin askerinin
Mermi çekirdeğiyle dolduracaksın
Teskere kağıdını
Senin anan değil
Onun anası ağlasın
Onun yavuklusu yaksın
Gidipte dönmeyenin ağıdını
Onun kardeşleri tutsun yasını
Yasak bir sözcüktür kavgada
Ve anlamsız.
Acımak
Vurur gibi tam onikiden
Cansız hedef tahtasını
Vur alnının çatından
Kulak ver milliyonların
Tek bir çığlıkta birleşen sesine
Zafer yolunu gözlüyor, senin
Sürüyü kırıp geçiren
Kurt olmak varken
Kolay kolay ölmeyeceksin
Geçirmeyeceksin adını
Kayıplar listesine
Devrederken sana
Düştüğünde bayrağı tutan böyle emretti çünkü
Al kanıyla
Kapkara gecenin ortasında
Aydınlığa yol açanın
Budur vasiyeti
Bir tanrı buyruğu gibi
Sarılmak gerek şimdi
Narin kabzasına tüfeğin
Bırakmamak
Asla bırakmamak gerek
Zulmün sarayı
Yer ile yeksan oluncaya değin
Son bulsun artık acı çekenin çağı
Koca çatısı altında mavi gök kubenin
Dalgalansın bütün siperlerde
Yeniden dirilenin bayrağı
Dostum…dostum….
Çarmıha çivilensin diye
Verilmedi o eller sana
Haydi yiğidim bas tetiğe
An intikam anıdır
Acılarının depreminde gebersin hain
Çevir tarihin son yaprağını
İleri….hep ileri
Yıldızlara erişmenin zamanıdır.
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.