Video: youtu.be/Fap4CtqBybE Feride. Yılmaz Odabaşı'ndan okuduğum ilk kitap. Feride, 95 sayfalık güzel bir şiir kitabı. Feride'de; anımsama, aşk, at, çarşı, çocuk, insan, işçi, kent, özlem, sevgi, sonbahar ve yalnızlık gibi temalarda güzel şiirler bulunuyor. Kitap boyunca Feride üzerinden Odabaşı'nın duygu ve düşünceleri aktarılıyor. Şiirler büyük oranda toplumcu bakış açısı ile kaleme alınmış. Bölümler başlamadan çeşitli sanatçı ve yazarlara ait alıntılara yer verilmiş. Kitapta bazı şiirlerin neredeyse tamamının altını çizdim. Kitaptan bazı alıntılar: Aynı yağmurdan kaçarken bir saçağa düştük önce; sonra gece, avluda bir kırık dal dursa üşürdü Feride (9). Geceye yağmur inerdi işte böyle sicim gibi, ipince... Giderek soğuyan dünyamıza kanat vururken kuşlar ve hüzünle şaşırırken yolunu yitik yıldızlar, Feride, bir destan gibi yürürdü ömrünü akmaya yarışırken sular (9). Susunca Feride, yeryüzü boğulurdu. Yeryüzü yüreğimdi biraz da, kururdu. Kururdu (10). Kimliksiz miydik (12). Feride'yi şiir saydım biraz da (13). Feride şiir huyludur, gül kokuludur gül kokuludur gözleriyle gözlerime dokunur (15). Herkesin bir Feride'si vardır bilmez miyim Herkesin bir ayakkabısı gibi bir de şarkısı Herkesin bir kimsesi vardır ben bilmez miyim bir de kimsesizliği (19). gözlerinle gözlerime dokunuyorsun bir bilsen o an gözlerim oluyorsun kaçalım, beni gören sen sanacak (19). görüyor musun adınla başlıyor her şey karın eriyişi, yağmurun dirilişi özlemenin ilk harfi, gücün hecelenişi (19). ben nereye gitsem biraz senden gelirim ardımdan kuşlar ve uykular gelir (20). çocuklar bazen bir ülkedir gözleri gök(yüzünde) (21). keder bile yıkar bendini; yağmur iner, gök boşatır içini (24). Artık bütün sularda bir susuzluğum (25). portatif bir hayat, katlanabilir (33). Feride, şimdi yanaş kıyılarıma bir vapur gibi çarpıp durayım güvertelerde gözlerine (33). Bir güzel renk değiştiriyorum; korkma! yürek değil, renk değiştiriyorum sadece (34). Sonra gözlerim açılıyor; korkma! dilim değil, gözlerim sadece (34). bir hançer gibi saplama savuran gözlerini yüreğime (36). Feride, tütünü türküye banar da içer Yüreğinde bir tufanın negatifleri (37). Ben uçurumlar önünde kendimi kemiren kerem artık kendini kemiren türküler dinlemem (38). Sonra mart kaldım, eylül kaldım ey susmanın çorak iklimi (38). Bir örümcek sabrıyla sevdam örerken kendini yüreğim bir uzun hava, sabrım uçurum şimdi (39). Ben bu çiçeği bölsem, koklasam sen çıkar mısın (40). Saçlarının kokusu sinmiş bu kente Bu gece saçlarından geçiyorum yüreğim ter içinde (41). kuşlar da gitmiş, hüzün büyümüş ama hiç boğulmamış içimizde kıyılar (41). Kal, kendinin anası ol önce doğur kendini sonra gel beni doyur büyümeden açlığım (42). Sonra geceye şiirler okudum; bitti, bitmedin (43). Şimdi sokaklar bile esniyor uyumayı bilmiyorum (44). Yine sevişiriz sur dibinde bahar gelince (49). yok, gitme! gitme, sen gidince sevmek yüreğimde düğümleniyor özlemeyi yutkunuyorum (50). Bana bir ülke getir Feride üstünde masmavi bir gök olsun (51). Gözlerimin ortasında gözlerinin ortası (52). Sen de yanaş kıyılarıma bir vapur gibi, çarpıp durayım güvertelerde gözlerine (53). Farkında mısın hüzünlere ayarlı saatler yine ve kanıma dokunuyor bu karartma geceleri susmak böyle (54). Feride sen bu kadar akıllının içinde nasıl Nasıl delisin böyle (55). İncelikler var sende sana akar ırmaklarım Akar ve biterim (56). Bitmesek bitmek kirlenir (56). Ve bir gün değil, her gün her şey kirlenir (58). Kirlenmeyen tek şey ise kirdir (58). İki gözüm, kar yağıyor dışarıda Elimde terliyor ellerin Kar yağıyor yoksul gecelerine ülkemin Pencerelerine perdesizliğin (61). Örselenmenin yurdu yok! aşkın yurdu yok! özlemenin yok (62). Şimdi bir namlu gibi gözlerin (64). Çarşıları yalnız, kentleri öksüz şiirleri yarım bırakmayalım (66). Sonra kirli bir duman çöküyor kente serçelerde sonbahar mahmurluğu (67). Benim ırmaklarım, ırmaklarım benim senin gözlerinden geçer (69). Ölümün taht kurduğu varoşlarda nasıl da kirlenir aşklar (70). Her ipi denedim infazıma (75). Hayat, hep böyle düşünmek, düşmek; "düşmek" dedim de düştüğüm çok oldu biliyor musun? ve düşürüp bir şeyleri düşündüğüm çok oldu (77). Ben, feodal bir yaraydım belki de (77). Hani yüzün kar çiçekleri gibi açardı yüzün sığmazdı öpüşlerime (78). hiçbir aşkı mevsimsiz yaşamadım da kaç mevsim aşksız Feride (78). Ve biz seninle soğuklar gibi yoksul; çünkü bir ekmeğin öyküsü ilişmiş kimliğime (79). Şimdi vuruldu bu sevda da bir fısıltıya Çiğnenmiş bir bahçedir artık ömrümüz (83). Bütün griler eskiden beyazdı Feride (86). Artık sen... Sen Feride olsan da bana böyle delice göz kırpan yeryüzüne kansam da kansam da mahvolmuşum kız, mahvolmuşum (87). Ve ben gittim yüreğimde kan gülleri Siz de o aşkın teninde dinamit sayın beni (90). Güzel bir kitap okumak istiyorsanız Feride'yi kaçırmayın. :)

FerideYılmaz Odabaşı · Öteki Yayınevi · 2018774 okunma

·

347 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.