İvan İlyiç'in hayatı, dertsiz, tasasız, hoş ve incelikliydi. Hayat sert iniş çıkışlar göstermeden akıp gidiyordu ve her şey yolundaydı. Yani en azından evliliğin ilk yıllarına kadar. Hamilelik, lohusalık ve baş gösteren hanım dırdırı ile beraber İvan İlyiç'in hayatı artık çekilmez olmuştu. Evde huzur bulamayınca kendini işine verir yükseldikçe yükselir. Eee her çıkışın bir inişi olacaktır elbet. İvan İlyiç'in baş gösteren ağrıları onu ölümün kıyısına getirmişti. Onu anlayacak, ona acıyacak kimse olmadan yalnız bir şekilde yaşamaya başladı. Birbiri ardınca gelen doktorların kimine göre körbağırsak, kimine ise böbrekti sorunlu olan. Son zamanlarında çektiği acılar hem bedenine hem de ruhuna ızdırap vermekteydi. "Hayat bu kadar anlamsız ve iğrençse, o zaman niye ölünüyor hem de acılar çekerek?" Ve ölümün kıyısında onu bulan kahredici düşünce "Belki de sürdürdüğüm yaşam, sürdürmem gereken yaşam değildir." Bu düşüncenin doğru olması ölüm kadar acı verici...

İvan İlyiç'in ÖlümüLev Tolstoy · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202245bin okunma

·

34 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.