Sözün bittiği
Bir tanış vardı aramızda,
henüz dünyayla nişanlanmamıştı
mücerretti herkesten,
gözleri mahremliğini yitirmemişti,
yerinde durdurmamış
hiçbir söz onu geriye döndürememişti,
herkesin ateşler içinde kaçtığı gün,
kardelenlerin açmasını beklemişti;
işte oydu, ismi meçhul,
yeri meçhul, şanı meçhul
kanlı karların içinden
ölüm gibi güzel gelen
bir hayat yaşamıştık onunla
yaşanmamış gibi,
birbirimize bakmıştık
hiç
bakmamış gibi
her şey müşterek olmuştu,
O yaratmış,
sen atmış,
ben kalmıştım kuyuda
başlangıca gidiyordu bu son
sen ölüyorum sanmıştın,
birileri kolonya sürmüştü zamana
birdenbire saatimin pili bitmişti
bileklerime sıkışan damarlarım
birkaç damla söz ısıtmıştı,
ha kuyu, ha uçurum, ha gözlerin
sevmek
içimde bir ölüm bırakmıştı.
Yakuphan
"Ha kuyu, ha uçurum, ha gözlerin..."
Çok güzelmiş, yüreğinize sağlık 👏
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.