Zihnimdeki illüstrasyon sınır tanımıyor
Görsel hafızamın sırrına erişmeye ramak var
Sesler ve simalar dayanak noktalarım
Kalıcı izler bırakmaya çalışan simgeler adeta yarış halindeler
Halbuki hatırlamak çok da elzem bir hal değil
Geçmişte yasamak matah bir durum da sayılmaz
İyi olan görseli harfiyen zihinde canlandırmak gibi marifetlerimiz var
Hatırlamaya layık görmediklerimizi zihnimizin loş sokaklarında körleştirmek mümkün
Söz bir sihir
Sihrin büyüsü kelimeler
Düşüncelere,duygulara hatta kadere dönüşen
Başkalarına ne anlattığıma bakarak kendimi uzaktan izliyorum bazı bazı
Bir coşku bir tezcanlılık hakim oluyor yaşıyorum sanki anı
Dökmeyi arzular gibi sembolleri dağıtmadan sıralamak belki de en fevkalade olanı
Ne anlattığımı önemsemeyen kitlem görselliğe hayran
Bozmuyorum ahengi onaylar gibi
Herkes mutlu
Nedenler üzmesindi artık sevinçleri
Sayılmasındı hiç bir hatıra
Söylenmesindi son şarkı
Dile gelmesindi hüzünden bir tat
Sazlıklardan gelen sesi duymalıydı herkes
Başı önünde, gözler kapalı koşar adım ulaşmalıydı son heves
Bulduğunu hissettiğin an sarmalıydı sebepsiz
Göğsüne bastırdığın duygular gibi hesapsız
Yaşayan bir armoni tınısı gibi duyulmalıydı son ses!
4/1/2024
Pınar PEKĞÖZ