Günaydın. İnsan ne tuhaf, nelere sahip oluyor neler neler yapıyor da en uzak en alakasız bir rastlantı, gününü gecesini değiştiriyor. 
Sabahattin Ali , "Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde, fakat her şeyden habersiz, yaşayıp gidecektim." diyor ve ekliyor: "Sen bana dünyada başka bir hayatın da mevcut olduğunu, benim bir de ruhum bulunduğunu öğrettin." İnsan, sevgili okur, yaşadığını hissetmek için küçük tesadüflere hasret: Ama uzak bir ülkede ama şuracıkta bir sokakta ama bir kitabevinde ama bir yol kenarı istasyonunda... Var olun.
Aysu Altaş - Kar
https://1000kitap.com/kitap/kitap--424397 - 
KafkaOkur - Sayı 84 (Ocak 2024)
Kışın böyle oluyor: Yazmak istemiyorum. Konuşmak istemiyorum. Durmadan koşturmak istemiyorum. Sadece durmak istiyorum. Ve karın yağmasını. Kar yağarken senin yanında olmak istiyorum. Dışarıda gökyüzü koyu gri ve yabancılar durmadan bir oraya bir buraya koşuşturuyor, şimdi havalar soğuk ama gittikçe daha da soğuk olacak. Kışın böyle oluyor. Artık ilkbahar demenin bir anlamı yok. Kendimizi kandırmanın da bir anlamı yok. Senin yanında olmak istiyorum. Şimdi evlerin, dükkânların, restoranların, sokak lambalarının turuncu ışıkları kadar ılık ellerini düşünüyorum. İçeride olmak istiyorum. Dışarıda her şey her ân daha da kötüye gidebilir. Kışın böyle olur: Fırtına çıkabilir, insan bir yere oturmak istese oturamaz, çünkü banklar buz gibidir, kahve içmek de o kadar ısıtmaz, dışarıda sohbet etmek artık kolay değildir, bere takılmazsa hasta olunabilir, insanlar birbirinden uzaklaşır, sabahları birçok şey sorgulanır, umut etmek artık yaza göre daha zordur.
Senin yanında olmak istiyorum. Ve bir cadde köşesindeki restoranda cam kenarında oturmak. Arkadan ikimizin de bildiği bir müzik çalıyor. Dışarıda yağan kar kadar hafif. Sana her şeyi, nerede kalmışsak oradan itibaren anlatıyorum: En son okuduğum kitabın içindeki bir öyküyü, şimdilerde kimleri sevdiğimi ve kimleri sevmediğimi, son zamanlarda gezdiğim birkaç şehri, yıllar önce okuduğum bir şiirin nedense bu sıralar durmadan aklıma gelişini, yazdığım birkaç satırı… Upuzun bir mektup gibi. Sen gülüyorsun, güzel bir şeyler söylüyorsun, biraz da dalga geçiyorsun. Yaz insanı mı, kış insanı mı olduğunu soruyorum. Tam bir cevap vermiyorsun. İkisinin de iyi yanları var ve kötü yanları. Saçlarım hakkında bir şeyler söylüyorsun sonra ve havaya göre bugün azıcık ince giyindiğimi. Senin yanında olmak istiyorum. O kadar kolay ve bir yandan da o kadar zor. Tüm acelemiz bitmiş. Tüm dertlerimiz bitmiş. Herkes gitmiş. Bir cadde köşesindeki restoranda cam kenarında oturuyoruz. Arkadan ikimizin de bildiği bir müzik çalıyor. Ve dışarıda kar yağıyor.
...
··
2 plus 1
·198 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.