‘’Belki de insanın hayatındaki ilk aşk ölüm, son aşkı ise yaşamdır.’’
Benden kocaman selamlar!
Pazar sabahı sevimsiz bir alarm ile uyandırılınca uykusu gelmeyen ben yayıl yayıla sonsuz kitabımın kapağını araladım ve bitirmeden de bırakamadım. Çok uzun zamandır beni merakla her sayfayı çevirtebilecek güçte, heyecanımı hiç dizginleyemedim şimdi ne olacak sorusunun kafamdan silinmediği bir okumaydı!
Hadi en başından başlayalım..
Hazan otuzlarında başarılı genç bir mimar ve mutsuz giden evliliğini yeni bitirmiş ama kalıntılarının yaşattığı duygusal boşlukta nefes almaya zorlandığı bir dönemdedir. Hiç beklemediği bir anda kapısı çalınır ve annesinin adresinde bulamadıkları için ona bir kutu teslim ederler. Kutu yıllarca akıl hastanesinde tedavi gören ve sonunda vefat eden teyzesinden kalan eşyalarla doludur.
Hazan, geçmişte bir kez mecburi bir ziyarette bahçede kısa bir an görmüş olduğu teyzesinin hayatına dair hiçbir şey bilmemekte belki öğrenmekten de yıllardır kaçınmaktadır. Şimdi belki hiç tanımadığı teyzesinin vefatının vermiş olduğu pişmanlık ile kutuyu açar ve kişisel eşyalarının içinde bir günlük defter ile madalyon da bulur. Eline aldığı an, yandığı bu madalyon içerisinde çok büyük bir enerji gücü taşıyordu aslında.. Hazan’ında kabuslarla dolu gecelerde madalyondaki ani ısı değişimlerini, sonrasında günlükteki yazılanlarla bu gerçeği fark edip yola çıkması da çok gecikmeyecekti.
Madalyon, boynunda asılı olduğu kişinin geçmişinde en önemli bir zamana yeniden yolculuğa çıkarıyor, eğer bir şeylere müdahale edilebilir ise şimdiki zamana geri döndüğünde bu zaman kırılması yüzünden yeni bir hayat daha yazılıyordu..
Yıllar önce çok sevdiği Mert’i kaybettiği o vahim kaza, kaderi değiştirebilme arzusu, aşkını yeniden yaşayabilme hevesi de birleştiğinde neler olacağını az çok tahmin ettiğinizi duyar gibiyim..
Durun sadece Hazan ve Mert değil, bambaşka yeni hayatlarda bu döngüden nasibini alacaktı…
Peki siz eğer böyle bir şansınız olsaydı geçmişe dönüp bir şeyler değiştirmeyi ister miydiniz?
Yorumlarda buluşalım…
Kitabı okumama vesile canım 
Semra
Ayrıca sonunda yeniden beni meraka sürükleyen finaliyle yazarımıza teşekkür ediyorum.. 
Fezile Olkanlı Daim olsun..
·
1 artı 1'leme
·29 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.