Okuma Uğraşı Kitap Kulübümüzün şubat kitabıydı. Gurnah ,radarımda olan bir yazar değildi açıkçası,kitap kulüpleri sayesinde ilgi alanım dışında keşifler yapmaya da bayılıyorum,bu sebeple teşekkürler Begüm. Yazar,açıkçası kökeni ve yolculuğu gereği kuvvetli bir temeli ,anlatacağı çokça hikayesi olduğu izlenimini veriyor zaten başta. Sömürge toplum,eğitimsiz toplum,ne yapacağını ne yöne gideceğini bilemeyen güçlü ellerin kuklası olmuş,kendi içindeki kültürüyle sömürgesi olduğu toplumun kültürel değerleri arasında sıkışmış toplum,var olma mücadelesi özgürlük mücadelesi yaşayan toplum derken... bu mozaikle yaşamak ve dolup taşmamak tesadüf değil tabii. Nobel'i de getiren Kumdan Yürek'e geçmeden önce yazın dünyasını ve dilini anlamak adına iyi bir başlangıç. Ayrılış'ın Hatırası,aslında büyük sözler vermiyor sonunda olmasını beklediğiniz şekilde ilerlemiyor,bir başarı öyküsü sunmuyor baştan söyliyeyim. Ama gerçekçi bir şekilde ilerliyor,Hasan'ın karşılaştığı güçlükler,umutları,hayal kırıklıkları,cesareti,cesaretsizliği,umutları,geçtiği duraklar çok tanıdık . Tabii ki dezavantajlarını keşif yolculuğu aslında olması gerekeni bilip,değiştirebileceklerinin ve değiştiremeyeceklerinin farkına varması,benliğini oluşturması çok güç,okurken bile var olma mücadelesinin iç sıkan can yakan çok noktası var. Ailenin ve toplumun benimsediği normaları,ancak kendi mahallesinden çıkınca farketme anı var;çoğu zaman bizim toplumumuzda da görülen bu toplu sanrının (dünyanın kendi mahallesinden ibaret olma ve normal çizgisini buradan çekme hali) 'aha moment'i de çok etkileyiciydi. Umarım bir gün herkes gerçek anlamda bu aydınlanmayı yaşar. Ve aslında sıkı sıkıya tutunduğu kendi benliği sandığı safsatalardan arınır. Okuyan herkes gibi ilk bölümleri zorlukla tamamladım ağır ve normalleştirilmiş istismar ,bir yerden sonra dayanılmaz oluyor. İnsanoğlu bu konuyla hangi noktada başa çıkıp ehlileşecek bilmiyorum açıkçası coğrafyadan,ekonomiden,dinden,eğitimden bağımsız savaşılamayan görünmez bir mikrop gibi. Yazarın dili inanılmaz akıcı,uzun zamandır bu kadar sade ve okuma keyfi yüksek bir kitapla karşılaşmamıştım. Spoiler içerir; Şeytan abisi iyi ki öldü,ailenin birbirine karşı kayıtsızlık şenliği ve sevgisizliği beni çok şaşırttı. Aile bağlarının zayıflığı ve çoğu zaman desteleyici olmayan tavrı,Hasan'ın herhangi bir şeye ve yere aidiyet duyma hissini ve uğrunda savaş verme isteğini baskılıyor bence. İstismar'ın bu denli hayatın içinde olması ve coğrafyadan,dinden,eğitimden,ekonomiden bağımsız tüm dünyadabu denli yaygın olmasının altında 'sapkınlık' diyip geçemeyeceğimiz türde fizyolojik de bir şey olduğunu düşünmeye başladım. Bunca yokluk ve imkansızlık içinde kitapta geçen tabirle ;'düzmek' ve 'düzülmek' eylemi sadece üstünlük kurma çabasından ileri geliyor olabilir mi?Hazdan öte bir durum var gibi. Kitap sonunda olmasını beklediğiniz şekilde ilerlemiyor,çoğunluk bunun bir ilk roman olmasından kaynaklı eksikleri olabileceğini söylese de bence yazar hikayeyi bilerek burada bırakmak istemiş. Herhangi bir yerden ayrılmak,bir yere varmak gibi değil de yolculuk gibi daha çok çünkü ana karakterin motivasyonunu ve yapmak istediklerini pek anlayamıyorsunuz. Bir amaca bağlanmak gibi değil de amaç bulmak gibi.

Ayrılışın HatırasıAbdulrazak Gurnah · İletişim Yayınları · 202381 okunma

·

1 artı 1'leme

·

28 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

ECEM ÖZTÜRK