Tinsel Kopuş | Selami Çınarcı Herkese merhaba okur dostlarım. Bugün size geldiği gibi hemen 1 günde okuduğum çok sürekleyici ve düşünmeye sevk eden bir eserle geldim. Zaman zaman bizde hayatı yaşamı sorgulamıyor muyuz? Ben kimim sorusu ile başlıyor aslında varoluşsal sorular ve sancılar. İşte kitapta tam buna yönelik. Minik Affanın hayatı ile birleştirmiş… Kitabın ana karakteri Affan…Annesi ev hanımı babası ise uzun yol şöförü. Babasını kısa zaman aralıklarla görüp büyüyen bir çocuk. Annesinin de onu görmezden gelerek bir yerlere gelmeye çalışan Affan…Çocukken aşırı yaramazdı insanlara bir şey diyemedikçe sapanına sığınır kuş avlar yeri gelir camları indirirdi. Bir gün öldürdüğü bir hayvanın yavrularına orda denk geliyor ve üzülüyor o günden sonra değişiyor. “Ben kimim”sorusunu kendine yöneltiyor. Başarısız ve ders çalışmayan Affan o günden sonra hızlı bir değişime giriyor. Başarısına başarı katıyor. Babası maleseef ki trafik kazasında ölüyor. O günden sonra da hem çalışır hem okur hale geliyor. Yaşıtlarına göre çok üst dereceye varıyor etrafında gördüğü her şeyi sorguluyor ve kendini çok güzel geliştiriyor. İstediği gibi de tıp fakültesini kazanıyor. Ama talihsizlik şu ki Affan bisiklet sürme bağımlısı. Küçük büyük kazalar yapıyor ama iyileşiyor. Ne yazık ki son zamanlarda tıp fakültesinde istediğini bulamıyor ve tanıştığı çiftlik sahibi ile yaşamaya başlıyor. Bir at alıyor ve hep ona bakıyor. Bir gün attan düşüyor ve ölümden dönüyor. O gün işte Affan yürüyemez oluyor. Haline çok üzülüyor. Yine de hayatına devam ediyor ve hayata dair her şeyi sorgulamaya devam ediyor. Kısaca Affanın hikayesi… İlk defa kalemini okuduğum bir yazardır kendisi. Kitap çok akıcı ve sade bir dille yazılmış. Ben okurken her yönden çok beğendim. Bizlerde Affan gibi değil miyiz? Ben kimin, yaşama dair amaçlarım çabam nedir? Bunlara benzer sorularla yaşamlarımızda karşılamıyor muyuz? Affan gibi sorgulayıp araştırıp öğrenmek… Çok güzel katkılar sağlayacak hayatlarımıza Kitaptan alıntılar: “Sorgulanmamış hayat yaşanmaya değmez.” “Hem içimde ki karanlıkları tam olarak aydınlatmadan başkalarına güneş olacağımı sanmıyorum.” “Oysa insan doğası gereği bilmek ister. “ “Pek çok insan düşünmektense ölmeyi tercih eder. Aslında ölürler de…” “Düşünmek, ruhun kendi kendine konuşmasıdır.”

Tinsel KopuşSelami Çınarcı · Kitap Müptelası · 202379 okunma

12 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

birhemsireninguncesi