Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Gönderi

Biz bize yenildik...
Bir gece vakti oturuyordum Yine bir başıma masa başında Elim de kalem önümde defter Dökülüyordu kelimeler birer birer Defterin bom boş sayfalarına Yine başladım bak sana yazmaya Kendi kendime seni anlatmaya Artık son buldu diyordum Seni içimde bitirdim diyordum Artık anlatmam seni kendi kendime Bak yine aldım kalemi elime Yine sana yazıyorum yine seni anlatıyorum Bak gitti elektrikler kapkaranlık oldu her yer Sen tek başına olsan çok korkardın karanlıktan Ama ben yanında olduğum zaman Hiç korkmazdın karanlıktan bana sarılırdın Bende kanatlarımın arasına seni alırdım Seni sana anlatırdım seni ne kadar çok sevdiğimi Sende sessizce beni dinlerdin sonra Sen de beni ne kadar çok sevdiğini anlatırdın Sanki hiç gitmemiş gibi elektrikler Her yer çok aydınlık mış gibi Muhabbet ederdik bazen uyuyakalırdık koltukta Bazen birbirimize sarılarak uyurduk yatağımızda İkimiz de bir birimize bakarak uyurduk Ayın ışığı vururdu pecerenin kenarına Senin yüzünün güzelliği aydınlatırdı odamızı Bende doya doya izlerdim yüzünün güzelliğini Sonra uyurduk gündüz olurdu Sen giderdin kendi evine ben giderdim kendi evime Gider gitmez arardım seni konuşurduk saatlerce Sanki bir saat önce yan yana değilmişiz gibi Yine anlatırdık birbirimizi ne kadar çok sevdiğimizi Sonra gece olurdu uyurduk ayrı ayrı yataklarımızda Sabah olur işe giderdik orda da Yan yana gelirdik çünkü aynı iş yerinde çalışıyorduk Kimse sana bir şey dediği zaman Bana gelirdi haber insanlar çekemiyor du bizi Birbirimizi çok sevmemiz onlara ağır geliyordu Yüzümüze karşı çok iyi ve güler yüzlüydüler Arkamızdan kuyumuzu kazdı bu hainler Önce sen gittin ordan bende geldim arkandan Sonra olan oldu biz bize yenildik Sen çekip gittin benim hikayem yarım kaldı Senden bana geriye sadece acı özlem kaldı...
·
33 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.