Ben öyle hikayede anlatıldığı gibi bir kadın değilim...
Begonvillerin kokusunu da bilmem...
Yastığımın altına sakladığım çakıl taşlarım vardır...
Deniz kenarından korkarım girmem içine...
Uzaktan bakarım hep...
Kimin kalbi kırık, kiminin dili yalana tezgah açmış.Kimi de kendi uydurduğu bir hayatın içinde dalgasını geçiyor sözde...
En kötü huyumdur güvenmek ve hep tadını kaçırırım sevmelerin...
Verdiğim değerin ölçüsünü de bilmem...
O yüzden, kaybetmeye meyilli bir kalbim
olduğu gibi,
Yüzsüz insanlara sırtımı
dönme gibi kötü alışkanlıklarımda olmuştur zamanla...
Geceleri geç uyur, sabaha erken kalkarım...
Hayat bu ya, güneş tam yüzümün
ortasına vurur sıcağını...
Ben yağmurla karışık kirpiklerime yerleşen hüzünle yaşarım..
Kimse bilmez...
Sen bile...!!!
Özge ÖZGEN ( YAZAR )
·
119 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.