Geceye iftira
Gün battıktan sonra
Tortular dolar ruha.
Karanlıktaki sesler:
Hatıralara gömülün!
Bulanık gecede yaşamak
Yan yarıya ölüm.
Gecede ıslanır yastık
İzbe pansiyonlardaki yalnızlık
Gecede hissedilir
Çürür ay ışığında keten
Gecede kaybolur eşya
Ellerimizden.
Gizli kervanlar yola
Gece olunca çıkar
Dirilir Frankestein
Girer azaplı ömrüne
Kurt-adam gece olunca.
Suçlu vicdan sesini
Karanlıkta işitir
Gece giyotin gibidir
Sakin uykulara iner
Çığlık çığlık.
Malta taşları döşeli
Ev taşlıklarında
Gece vakti gezer hortlak
Kim demiş gecede rahat
Gecede bunca tuzak
Gecede bunca korku
İnsanı bilmez misiniz
Gecede çağırır toprak.
(Yükseliş, 3, 1 Ocak 1951)
·
32 görüntüleme
Bu şiir benim olsun.. 04.03
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.