Atatürk’ün deyimiyle "Mecrûh vatanın halâs u istiklali için ölmek yolunda, bugünki nesle ta'lim fedâkârî eden büyük Namık Kemal”i tanımak için yeterli bir kitap olmuş. İlk kısımda biyografisi verilmiş; çocukken Nâbi, Sünbül-zâde Vehbi, Nef’i, Nedim, Bakî gibi şairleri okumuş. Onlardan etkilenerek ilk beytini 14 yaşındayken yazmış sonrasında divan şiiri yazmak için Arapça/Farsça’yı iyi bilmek gerektiğini anlamış. Hatta daha ilerideki bölümde divan edebiyatına bakış açısı anlatılırken, okuma bilenlerin edebiyat eserlerimizi okurken yabancı dil sözcüklerini dua zannederek amin demeye alıştıklarını yazıp bu duruma iğneleme yapmış :) Sofya’dan ayrılıp İstanbul’a geldiği zamanlarda üyeleri çeşitli şairlerden oluşan Ercümen-i Şuarâ’ya girmiş. Oranın başkanı Leskofçalı Galip ile tanışmasıyla şiirlerinde daha kararlı bir duruş almış. Şinasi ile tanışması ile de artık sosyal ve siyasi temaları şiirinde işlemeye başlıyor. Bu dönemde gazetelerde de yazan Vatan Şairi, Osmanlı Hükümeti ile açıktan açığa bir mücadeleye girişmiş. Vatan Yahut ve Silistre’nin tiyatro olarak sergilenmesinin ardından millette uyandırdığı coşkudan telaşlanan İdare, Namık Kemal’in “İbret” dergisini kapattı ve onu Magosa’ya sürgün etti. Sürgüne giderken Nuri Bey’e yazdığı mektuptan: "Ben Magosa'ya gidiyorum. Magosa'ya gidiyorum, ama Kağıdhane'ye gider gibi gidiyorum!." Sözlerinin arkasında, amacına ulaşmış bir kimsenin zafer duyguları kaynıyordu. Yine o sırada kaleme aldığı: Merkez-i hake atsalar da bizi Kürre-i arzı patlatır çıkarız (Bizi, yerin dibine de atsalar; yerküresini patlatır. çıkarız!) tarzındaki mısraları da, vatan yolundaki azminin ve kararlılığının anlamlı ifadeleri idi.” (S.13) Magosa’daki vaktini oldukça verimli geçirmiş, edebiyatımıza yeni eserler vermiş. Abdülaziz’in tahttan indirildiği günden 3 gün sonra tekrar İstanbul’a gelen Namık Kemal, II. Abdülhamid tahta çıkarıldıktan sonra: “Bâde arak tükendi sâki müselles Eş'şey'ü la yüsenna illâ vekad yüselles” beytini okudu. Bunun, "iki defa tekrarlanan birşey, üçüncü defa da tekrarlanır” anlamındaki ikinci mısraından; iki padişah tahttan indirildikten sonra üçüncüsü de, yani Sultan ll. Abdülhamid de indirilir!" denilmek istendiğinden hareketle, Namık Kemal tutuklandı.” (S.15) Sonrasında ise bir suçu olmadığı söylenilerek serbest bırakılıyor. 2 Aralık 1888 günü ise hayata veda ediyor. Şaşırdığım nokta Sultan II. Abdülhamid’in Namık Kemal için plânı Tevfik Fikret tarafından oluşturulan bir türbe yaptırmış olması :) Kitabın devamında şiirlerine yer verilmiş, günümüz diliyle çevrilmiş hâli de var. Ben çevirisini beğendim, açıklamalı bir şekilde yazılmış. Hürriyet Kasidesi, sen mükemmel bir parçasın… Şiirler bittikten sonra eserlerine değinilmiş, bazı kesitler verilmiş. Güzeldi ama biraz spoiler vermiş, kitabı özet olarak geçtiği için. Yine de olumlu yönde etkilendim, Gülnihal’i merak ettim, okuyacağım. Namık Kemal hakkında fikir edinmek ve vatan sevgisini kalbinizde hissetmek için güzel bir seçim olacaktır. İyi okumalar… Pdf: drive.google.com/file/d/15Yo7WRL...

Namık KemalÖnder Göçgün · Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları · 198713 okunma

··

237 görüntüleme

Varsayalımismail

@Kitaphan ·

06 Mart 02:35

Elden ele okutasım var incelemeyi. =) Kaleminize sağlık. Açıklayıcı, uzuuun uzun cümlelerle sıkmayan kapsamlı bir inceleme olmuş. Tekrar tekrar paylaşarak bildirim kutunuzu biraz rahatsız edeceğim. =)

overthinker bell

@mka_05 ·

06 Mart 02:44

Beğendiyseniz ne mutlu bana, teşekkür ederim :) 💮

1 sonraki yanıtı göster

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

overthinker bell