Gönderi
Türk sinemasının en güzel filmlerinden birine kaynaklık eden canım kitap.. Selvi boylum al yazmalım... Sevginin emek koktuğunu bu eser sayesinde öğrenmişizdir çoğumuz. Bildiğimiz klasiklerin yanlışlığını yüzümüze vurur.
Aytmatovʼun çok merak edip ancak bu günlerde zaman bulabildiğim canım eserini okurken film gözlerimin önündeydi hep.. İlyas, Asel, Baytemir... Güzel bir uyarlama olmuştu.. Okurken de hissettiğim buydu..
Kitapta olayların başka biri tarafından İlyas ve Baytemir gözüyle anlatıyor olması da güzeldi. Ama Aselʼin açısından da anlatılan bir bölüm bekledim yine de.. Kulağımda yeşilçam müziğiyle Kırgız toplumunun içinde dolandım durdum kitap boyunca. Yeryüzü şekillerinin, doğa koşullarının insana meydan okuması, teknolojinin bu meydan okumaya karşı koyması da hikayenin başka bir boyutunu gözler önüne seriyordu.. Sadece aşk olarak bakamıyorduk bu yönüyle kitaba.. Aytmatovʼun toplumunu bu kadar güzel anlayabilmesi bir aşk hikayesinin içinde harmanlayabilmesi (diğer kitaplarında olduğu gibi) hayranlığımı artıyor yazarımıza karşı.. Aytmatovʼun kitaplarında gözlerinizin önüne gelebilen sahnelerle tam bir görsel şölen yaşarsınız.. Dağ başında rengarenk çiçekleri görür, sarp yollardan dolanır, geçilmez denilen yolları geçersiniz.. Aytmatovʼun kitaplarında kahramansınızdır ama hatasız değilsinizdir.. İnsansınız hata yaparsınız ama sonunda ödül verilmek yoktur cezanızı da çekersiniz.. Kahraman tüm gerçekliğiyle kahramandır..
Kitapta geçen “Engin bozkırda uzun bir yolculuğa çıkan insan neler düşünmez ki!” cümlesinde olduğu gibi kitapta bozkır ortasında verilmek istenen bütün duyguları siz de yaşarsınız okurken..
Aşkın içinde gezseniz bile gerçek sizin peşinizi bırakmaz. Kitapta geçen bu cümle gibi ne kadar güzel olsa da gerçek acı olunca görmek istemez insan: “Gerçek güzel şeydir. Gelgelelim, bazen öyle acı gelir ki ister istemez görmemeye çalışırsın.”
Saflık, temizlik, güzellikle sarılı olsa da dünyan yaşanan acılar seni olgunlaştırır ve aynı insan olarak kalamazsın kitapta... Sadece aşk da sana rehber olamaz bu durumda.. Sevilen yardan sana “...bitmemiş türküm benim! Elveda Asel! Elveda al yazmalım, selvi boylum!” cümleleri kalır .. Sen senin yanında sözlerden ibaret olanı değil yanında dağ gibi durup baba olanı seçmişsindir.. Olması gerektiği gibi.
Aşk hakkını veren insanda güzel durur, yakışır vesselam..
Aşkınızı hakedebilen insanlarla karşılaşabilmeniz dileğiyle.. Keyifli okumalar diliyorum..
·
25 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.