Miyazaki animelerini yalayıp yutmuş biri olarak hala manga okumamak büyük bir ayıptır, ne farkı olabilir ki, o da aynı şeyin laciverdi, diye düşünüp; adını çok duyduğum bu seriden başlamaya karar verdim. Büyük bir heyecanla kitabın sayfasını çevirdim ki ; kitaptan davudi bir ses geldi: “Hayırdır genç?” Farkında olmadığım cehaletim ortaya çıkmasın diye bir yandan “ya bu sesli kitap dedikleri daha farklı bir şey olması gerekmiyor mu?” diye düşünürken bir yandan da derin kelime hazinemdeki en seçkin kelimeler arasından bir eleme yapıp kitaba hak ettiği cevabı yapıştırdım: “Yok bişi!” “ ‘Yok bişi’ ne la bebe ?” dedi. Ankara pavyonlarının kapısında duran, vücutları fit olmasa da insanda “üçbuçuk” hisselerine sebep olan, “göbek + yuh devenin nalı boyundaki” bar fedaisi sesi ile… “ Hayır, kapağımı çevirdin ondan mütevellit soruyorum.” diye devam etti. Bir kitapla konuşmaya değil de bir kitabın nasıl oluyor da bu kadar kaba olmasına şaşırıyor, ama yine de boş durmuyor, hakettiği cevabı nasıl veririm diye kelime hazinemi yokluyordum. Birkaç saniye içinde yapıştırdım cevabı : “ Okuyacağım ben ya!” ( Akışı, burada balla kesiyorum. Yukarıdaki sözüm size ünlü bir vecizemizi hatırlattı mı ? Hani bazen, az kitap okumamıza sebep olarak bizden bağımsız olan “şartları” bahane ederiz ya. İşte yine öyle hissederseniz açın aşağıdaki videoyu seyredin. Video sonrası hem kendinizden utanacaksınız hem de “ nerede bizim 12 ciltlik Meydan Larousse’lar ? Hepsini şimdi bitireceğim” diye böğüreceksiniz. Ben de dayanamadın şu ana kadar verilmiş en kapak cevaptan biraz istifade ettim. ) youtube.com/watch?v=AXTCQqt... ( Nerede kalmıştık ? Haa tamam…) “ Oku aslanımmmmm ! Oku yiğidimmmmm! Oku koçummmmm ! Ben sana okuma demiyorum. Yalnız, yaptığın “ters” ona dikkat et, diyorum” dedi. Bu sefer hiç durmadan direkt yapıştırdım cevabı: “ Nasığ yağğğ ?” “ Lan evrimsiz ! Hayatında ilk defa mı manga okuyorsun? Manga sağdan sola doğru okunur. Sayfalar da alışık olduğumuz yönün tersine çevrilir. Yani neymiş ? Kitaba tersten başlamışsın…Bir daha yapma canım! Hadisssssssanaiyigünler…” dedi ve sadece ağzını kullanmadığına kesin olarak inandığım bir şekilde kahkaha atarak, ses uzaklaştı. Bir kitabın “bozduğu” ilk insan olarak tarihe geçmenin verdiği sinirle ben de dayanamadım Ata’ma çıkıştım: “ Ne vardı harf devrimi yapacak ? Önceden ne güzel tam tersi yöndeymiş. En azından yönü tuttururdum. Hep senin yüzünden işte! Modifiye şahin kullanan bir pirinç fetişistine rezil ettin beni” diye cümleyi bitirdimmmmm veya bitiremedim, tam olarak hatırlayamıyorum. Bir anda, 10 Kasım saat 09:05’te çalan sirenlerin yüz katı desibelde bir siren sesi beynimde birkaç saniye dolaştı. Kendime geldiğimde Gençliğe Hitabe’yi tersten sayıklıyordum… Ben yandım eller yanmasın diye anlattım yukarıdakileri. Adamlar bizim gibi değil. Sahip oldukları ürünün kalitesine ve farklı olmasına inanıyor ve doğasını, özünü, orijinalliğini bozmadan sunuyorlar. Aman ürünüm ilgilerini çekmez demiyorlar. Tok satıcı anlayacağın… Manga’nın kendisinden bahsetmek gerekirse konu “tanrıcılık” oynamak olduğu için çok ilgi çekici. “Yaratamam ama yok edebilirim…” Ölüm tanrısı diyebileceğimiz Şinigami Ryuk; sırtında John Snow kürkü, üstünde heavy metalci kıyafetleri, saçları punkçı tarzı, yüzünde Batman’ın kankası Joker’in makyajı olan Yılmaz Morgül ile Street Fighter’ daki Blanka karışımı bir adam olarak çizilmiş. Bazen kendini tam kaptırıyorsun, ses efektleri her şeyi bozuyor. Yani tam kitabı heyecanlı heyecanlı takip ederken koskoca bir şekilde “ HIŞIRT” yazıyor. Yazılan ses efektleri çok saçma. Diğer örnekler: Tıkırt, gıcırt, ciyak, gurk, viyak, Klavuza uygun olmak şartı ile okuyun, okutun…

Ölüm Defteri 1 - Can SıkıntısıTsugumi Ooba · Akılçelen Kitaplar · 20115,8bin okunma

·

18 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Meşrebi Kalender