Şubat ayında #heraybirşiirbirromanokuyoruz grubumuzla birlikte #güneşinaltınelmaları adlı kitabı okuduk Kitabın adını ilk gördüğümde hiç hikâye kitabı olacağı aklıma gelmemişti. Okumaya başladığım da bunu fark ettim. İçinde çok fazla sayıda hikâyeler mevcuttu. Bunların kimi uzun kimi ise kısa hikâyelerdi. Kitap, bilimkurgu olarak geçmektedir. Ancak içindeki hikâyelerin hepsi bilimkurgu türünde değildir. Çeşitli konularda hikâyeler vardır. Hikâyelerin ise hepsini beğendiğimi söyleyemeyeceğim. Okuduğumda "Bu ne anlattı şimdi, ne oldu?" dediğim veya okurken sıkıldığım hikâyeler de oldu. Ama elbette içinde beğendiğim sürükleyici hikâyelerde bulunmaktadır. Bu hikâyelerin birkaçı ise Sis Düdüğü, Nisan Cadısı, Uçan Makine, Cani, Buz ve Ateş gibi hikâyelerdir. Açıkçası bana kitapta 32 tane hikâyenin olması fazla geldi. Çünkü diğer okunan hikâyelerin kalıcılığını azalttı bana göre. Daha az hikâyeye yer verilse az ve öz olurdu diye düşünüyorum. Ama yine de okuması güzel bir eserdi. Benim için farklı bir deneyim oldu ve yazarın kalemiyle tanıştım. Hikaye okumayı sevenlere tavsiyedir #alıntılar "İşte sana hayat," dedi McDunn. "Birileri eve hiç dönmeyecek birilerini bekliyor daima. Her zaman birileri bir şeyi, onu bir şeyin sevdiğinden daha fazla seviyor." "Savaşlar kazanılacak şeyler değildir Charlie. Her zaman kaybedersin, son kaybeden de koşulları belirler." "Bakın," dedi. "Bunlar yalnızca uçurtma," dedi iki yaşlı adam. "Ama yerde duran bir uçurtma nedir ki?" dedi kız. "Hiçbir şey . Onu taşıması, güzel ve ruhani gözükmesi için ne gerekir?" "Rüzgar tabii ki," dedi diğerleri. "Ya gökyüzü ile rüzgarın onları güzelleştirmek için neye ihtiyacı vardır?" "Bir uçurtmaya tabii ki; birçok uçurtmaya, tek düzeliği, gökyüzünün birörnekliğini kırmak için. Renkli, uçan uçurtmalara! "

Güneşin Altın ElmalarıRay Bradbury · İthaki Yayınları · 2016121 okunma

·

30 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kitapperverbiri