Atina'lı bir avuç insan, aydın ve bilge buldukları Sokrates'i dinsizlikle suçlayarak dava ediyorlar, ve yargılama sonucunda ölüme mahkum ediliyor. Aslında istedikleri onu ölüme göndermek değil, boyun eğdirip af dilemesini sağlayarak onun karşısındaki eziklik duygularını bir zafere dönüştürmektir. Sokrates bu adaletsiz yargılanmaya asla boyun eğmiyor ve aslında savunma değil de had bildirme yapıyor. Sonrası ölüme giden o süreçte öğrencilerine hâlâ bir şeyler öğretme çabası ve soğukkanlı teslimiyet... Okumaya geç kaldığımı düşündüğüm, fakat zararın neresinden dönersem kârdır dediğim bir eser oldu. Kalemine sağlık Platon, iyi ki şahit olmuşsun tüm bunlara
