Sinan Akyüz, 21.yy'da yaşamamıza rağmen Avrupa'nın ortasında yaşanan bu barbarlığa dünyanın sessiz kaldığı bir hikayeyi anlatmaktadır. Yakın coğrafyamızda ve sırf Müslüman oldukları ve "Türk" gözüyle bakıldıkları için işkencelere, zulumlere, katliamlara, tecavüzlere, açlığa, şiddetin her türlüsüne maruz bırakılan Bosna halkının acı hikayesi... Bana göre eser iki bölümden oluşuyor. İlk bölüm savaş öncesi bir ailenin genel yaşantısını anlatıyor. Yazarın dili oldukça sade, sanki birazda edebi dilden uzak gibi. Haliyle başlangıçta eser sıkıcı gelmişti bana. Ancak devamında yüreğim sızlayarak ve gözlerimden yaşlar alarak okudum eseri. Gelelim hikayeye, olay bizzat yaşanan bir hikaye. Yazar, baş karakterle bir perdenin arkasında bir ay röportaj yaparak yaşananları öğreniyor, araştırıyor ve kaleme almaya başlıyor. 2. Bölümde olayın çözümlendiğini savaş ve acı dolu katliam sahnelerinin yaşandığını görüyoruz. Asırlarca insanların kardeşçe yaşadığı bu coğrafya da öncelikle Tito, dinlerini ve tarihlerini yaşamalarını yasaklıyor. Ardından Yugoslavya Fedaral Ordusu kuşatmalara ve bombalamalara başlıyor. Amaçlarından birisi ne biliyor musunuz? I. Kosova Savaşı'nın intikamını Boşnaklar' dan almak... Sırplar, Boşnaklar' ı Slav ırkından değil, Türk ırkından türediklerine inandırmaya çalışıyor. Bir diğer amaç ise büyük Sırbistan projes ve Katolikler'le Müslümanları Sırpların kölesi yapma ideali.. Ne acı... Kitapta yalnızca katliamları değil aynı zamanda Bosna halkının kültürel özelliklerini öğrendiğimiz gibi (dimiyeni, pita vs), önemli mekanlarını (Saray burnu, Milyetska Nehri, Dubrovnik, Milyevina, Ustaşa, Srebrenica gibi) da tanıma fırsatı buluyoruz. Olaylar 1992-1995 yılları arasında yaşandı peki sonlandı mı? Kitabın sonunda yazarın da ifade ettiği gibi Dayton Anlaşması yalnızca bir barış anlaşmasıdır. Belki de gelecekte olacak bir savaşın ilk adımıdır. Ne acı ki bugun orada tecavüze uğrayan kadınlar, kendilerine tecavüz eden işkence yapan adamları sokakta markette vs görebiliyorlar. Son olarak ilgimi çeken nokta, Bilge Lider olarak andığımız ve bakış açısını kendimize rehber tayin ettiğimiz Sayın Aliya İzzetbegoviç'ten eser etkisiz, pasif bir karakter olarak bahsederek bende şaşkınlık oluşturmuş durumdadır. Savaş bitti mi? Hayır, savaş bitmedi, hüznün ağır bastığı bir sessizlik hakim bu topraklarda...

İncir KuşlarıSinan Akyüz · Alfa Yayınları · 202126.3k okunma

·

33 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Cemile Ülger