"Benim aile rolüm kurgusaldı. Sayfaları çevirdikçe başkalarının romanında bile bir karakter olmadığımı fark ettim. Artık bu kitapta olmak istemiyorum." . . . Çocukken yaralandınız mı? Bir gün bisikletten ya da bir başka gün ağaçtan düştünüz mü? Belki kovalamaca oynarken ayağınız takıldı, yuvarlandınız. Kanayan diziniz, kolunuzla eve gittiğinizde sizi bekleyen tentürdiyot kokusunu ve yakıcılığını hatırladınız mı? Bunları hatırlamak çok mühim değil ama eve geldiğiniz anda duyduğunuz ilk sözü hatırlamanız oldukça mühim. Hatta bir yeriniz yaralandığında aklınıza gelen düşünceler, hissettiğiniz korkular, heyecanlar ya da diğer duygular... Hepsi bugün hissettiklerinizin temeli. Yetişkin yaşamında ailesiyle iletişim kurmakta zorlanan ya da sağlıklı mesafe oluşturamayan, ailesinden beklediği ilgiyi göremeyen, ailesinin beklentilerine karşılık veremeyen ve mükemmele ulaşma arzusuyla kendini hırpalayan, ailesine ebeveynlik yapan ve tüm bunlar nedeniyle kendi hayatının sadece izleyicisi olan güzel insanlar, bu kitap sizler için. Bugün yanlış insanları hayatınıza alıyorsanız, öfke ve nefret doluysanız, terk edilmekten, yalnız kalmaktan korkuyorsanız yaralanıp gelen o küçüğü ve duyduğunuz ilk cümleyi hatırlayın. Çünkü bugün sahip olduğunuz duygular ve korkuların sebebi siz değilsiniz, sebep size söylenen o ilk cümle. Dr. Gibson'ın kitabını okurken sadece duygusal olarak olgunlaşmamış ebeveynleriniz ile sağlıklı iletişim kurmayı amaçlamamanızı, onlardan biri olmamak için neler yapmanız gerektiğini de öğrenmenizi öneririm. Ben kitabı okurken bu rotada ilerledim ve oldukça da tatmin edici bir süreç yaşadım. Gerçek hasta deneyimlerine ve testlere dayalı bu kitabı iyileşmek ve duygusal olarak daha olgun bir insan olabilmek adına herkes okumalı!

Olgunlaşmamış Ebeveynlerin Yetişkin ÇocuklarıLindsay C. Gibson · Sola Unitas · 20191,601 okunma

·

43 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Asrın Kar