Yine bir Sabahattin Ali romanı, yine absürt bir ortamda okunan son sayfalar, yine ilk sayfaları boğucu gelirken sonunda durdurulamayan dolmuş gözler, duygu boşanımları... Sevmeyi, tutkuyu ve aşkı unuttuğum, daha doğrusu kendi içimde delik deşik edip öldüğünü sandığım sıralarda ruhumun derinliklerinde bu duyguların tekrardan filizlenmezine vesile oldu bu kitabın karekterleri. O kız* bana bakmaz acizliğini yıkan, tek başına sevgi her şeye yeter bakış açısını yerlebir eden bir çeşit havası var. Son 4/5 lik kısmı o kadar akıcıydı ki bu kadar çabuk bitirmeyi beklemiyordum kendimden. İçimizde bir takım şeytan olduğunu, bizi, istimesek bile günahlara, kötülüklere, yanlışlıklara ve pişman olacağımız şeylere sürüklediıini, bilinçsizce yaptığımız her şeyin onun suçu olduğunu düşünen bir adam var. Ona göre (kendisi) masum, iyi, fevkalade mükemmel birisi ancak kendine engel olamayarak yaptığı bazı hadiseler var ki her birinden sonrasında pişman ve tüm suç da içindeki o şeytanın. Bence de her birimizin içinde mücadele veya işbirliği ettiği bir şeytanı var. Herkesinki farklı ve kime nereden saldıracağını çok iyi biliyor ve işte hazırsanız bir teori sunacağım size: içimizdeki şeytanlar birbirleriyle iletişim halindeler; konuşuyorlar plan kuruyorlar, birinin bir diğeri olmadan yapmayacağı yanlışı, o diğerinin şeytanıyla kurdukları tuzakta birbirlerine çekiyor ve o yanlışı yaptırtıyorlar. Ne acı ki bizler de bunu anlayamıyor ve geçici hevesler uğruna ve özellikle cahilce kanıyoruz. Dünyaya bakacak olursak; tüm dünyaya nasıl bakalım demenize gerek yok, kendi içinize ve çevrenize bakmanız yeterli, ya da küresel çapta bilinen acılara da bakabilirsiniz, gördüğümüz şey kendi şeytanına köle olduğunun farkında bile olmayan acınası kişiler (buna belki biz de dahiliz) değilde nedir. Bazı şahsiyetler şeykanlarına köle olmayı aşmış ve nice şeytana hocalık yapıyor, iblislerin bile hayal edemeyeceği caniliklerle meşgul oluyor. Tesir edebilsek elimizden geleni yaparak birçok şeyi düzeltmeye çalışacağımız, 40 yıllık dostumuza yardım edemiyormuşuz gibi bir hissiyat uyandırıyor okurken. Çünkü aslında ana karakterlerin yaşam ve fikirlerinde kendimizi buluyoruz, bir sonraki sayfaya geçmediğimiz için yaşanmadı, yazılmadı henüz o kısımlar ve düzeltebiliriz sanıyoruz, sanki onlar düzelttiğimizde kendi hayatımız da rayına oturcakmış gibi. Başlarda kendimden nice parçalar bulduğum Ömer karakterinden okudukça öfkeye dönen bir hissiyatım oldu. Sonrasında düşünmeden edemedim: kitapta geçen gibi hayal ve plan kurarken her şey iyiydi de ya bu tarz sorunlarla ben de karşılaşırsam?!! Ya o yola girdikten sonra sonum aynı olursa... Bu soruların cevabını bilemiyeceğiz çünkü insan ders alır, insan olan, şeytanına karşı iradesini kullanmaya çabalayan her yerde bir ders çıkarır.

İçimizdeki ŞeytanSabahattin Ali · Yapı Kredi Yayınları · 2021171,3bin okunma

12 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

OKCUlardan Hacı Mıstık