Agota Kristofun Kalemiyle Gerçekler!i
DİKKAT Fazlasıyla acı içerir!..
Unutursunuz. Hayat böyle. Zamanla her şey siliniyor. Anılar köreliyor, acılar diniyor. (syf:214)
Çok tuhaf bir yolculuktu; aşırı akıcı bir kitaptı evet soluksuz okudum evet ama diğer taraftan sanki binlerce kez yaşlandım binlerce hayat yaşadım...
Kitap, bir üçlemenin tek bir çatı altına toplanmasıyla oluşturulmuş ve gerçekten çok iyi düşünülmüş tek seferde okumama rağmen kendimle çok kavga ettim aynı kişiler mi? Neler oluyor? ne okudum ben şimdi gibi bir ton soruyla savaştım.
İlk kitap, savaş yüzünden anneaneleriye yaşamak zorunda kalan ikizlerle başlıyor. Onların kendilerini eğitmesiyle, ayrılmaz bir bütün oluşlarıyla, kendi başlarına ürettikleri çözümlerle, neyin doğru neyin yanlış olduğunu o zor koşullarda akla hayale sığmayacak şekilde öğreniyorlar.
Evet anlatılanlar kan dondurucu, bir insanın başına bu kadarı da gelemez dedirtecek şekilde ama kurgu olduğuna inanmıyorum ve bu yazılanların kurgu olduğunu düşünerek vicdanımı rahatlatamam çünkü gerçek.
Bir şok ile bitirdiğim ilk kitabın ardından gelen ikinci bölüm bende duygularımı kaybettiğim hissine kapıldım. Neler olduğunu idrak etmekte çok zolandım.
Her şey bir kabusmuş ve uyandım desem ne kadar da güzel olurdu demi.
Herkes rahat bir nefes alır ve rahat bir şekilde uyuyabilirdi.. Amaa sevgili Agota o güçlü kalemine daha da yükleniyor ve üçüncü bölüme bomba gibi bir giriş yapıyor..
Kırk yıl düşünsem böyle bir son olacağını tahmin dahi edemezdim. Kim kimdi, kime ne oldu her şeyin daha da çıkmaz sokak olduğu bir yerdeyiz arkadaşlar. Bir ara soy ağacı falan yapmayı düşündüm :) o derece yani..
Kitabı bitirmek kolay kısmıydı.. Peki ya yaşananlar... Onları hazmetmek ne kadar kolay olur inanın bilmiyorum... Son kitapta Klaus yaşadıklarını tarif edecek bir kelime bulamıyor çünkü söyleyeceği hiçbir kelime yaşanılanı karşılamıyor ve sadece " O ŞEY" diyebiliyor.
Bende öyle... Sadece ikizlerin başına gelen değil savaş sırasında tecavüze uğrayanlar, kendi ülkesinde hain ilan edilip asılanlar, vatanından sürülenler, boş kalan parklar, ışığı bir daha yanmayacak evler, toplu mezarlar, bulunamayanlar ve daha bir çokları ve bütün bunlar her çağda herkese çok yakın olması muhtemel şeyler...
Ve daha yazsam sayfalar tutar.. Okuduğum için mutluyum.. yazarla tanıştığım için çok mutluyum teşekürler 
1K Aksaray Okuma Grubu teşekürler kitap kurdum 
Gökçen kucak dolusu sevgilerle...
··
3 artı 1'leme
·66 görüntüleme
kalemine sağlık inceleme nefisti 👌🏻 kitabı beğenmen, farklı kitaplar arayanlar kervanına katılmana işaret, hoş geldin aramıza 😌 böyle demir bilyeler haftalarca zor yutuluyor ama lezzeti bir başka oluyor 🫧
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.