1 az uzundur,amma oxumağa dəyər
Ertesi gün öğleden sonra Bay Keatiııg'iıı sınıfına girerlerken Cameron, "Hey," diye bağırdı. "Tahtaya avluda toplanacağımız yazılmış."
Pitts ümitle, "Acaba Bay Keating bugün ne işler çeviriyor?" deyip sırıttı. Çocuklar koridordan koşarak geçip buz gibi avluya çıktı. Bay McAllister sınıfının kapısından şöyle bir bakıp başını kızgınlıkla salladı. Çocuklar etrafında toplanınca Keating, "Millet," dedi, "ödevlerinize tehlikeli bir benzerlik unsuru sızmakta. Bay Pitts, Cameron, Overstreet ve Chapman, şurada sıraya girin lütfen." Dördüne yanına gelmelerini işaret etti. "Dörde kadar sayınca birlikte avluda yürümeye başlamanızı istiyorum. Düşünecek bir şey yok. Not vermeyeceğim. Bir, iki, üç, başla!"
Çocuklar yürümeye başladı. Bir aşağı bir yukarı, bir o yana bir bu yana yürüyüp alanı tamamladılar. "Işte böyle," dedi Keating. "Devam edin lütfen." Sınıfın geri kalanı ve öğretmenleri seyrederken çocuklar avluyu tekrar dolaştı. Çok geçmeden taş zeminden yükselen tempoyla uygun adım yürümeye başladılar. Keating ellerini çırparak ritim tutarken bir-iki-üç-dört düzeninde yürümeye devam ettiler. Keating uygun tempoda ellerini daha yüksek sesle çırparak, "İşte böyle ... Duyuyor musunuz?" diye seslendi. "Bir iki, bir iki, bir iki ... Bay Keating' in dersinde çok eğleniyoruz ... "
Boş sınıfta oturmuş sınav kağıtlarını okuyan McAllister pencereden bu şamatayı seyrediyordu. Uygun adım yürüyen dört çocuk tempolarına hemen ayak uydurmuşlardı. Bacaklarını yukarı kaldırıp kollarını öne arkaya savurarak ritmi canlı tutuyorlardı. Sınıf da alkışla ritim tutmaya başlamıştı. Alkışlardan ve tezahüratlardan rahatsız olan Müdür Nolan elindeki işi bırakıp penceresinden aşağıdaki talim grubuna baktı. Keating'in İngilizce sınıfına alkış tutup bağırdığını görünce kaşları çatıldı. Ne yapıyor bunlar böyle? dedi içinden. Keating yürüyüşçülere, "Pekala, durun," diye seslendi. "Bay Overstreet ve Bay Pitts'in adımlarının başlangıçta diğerlerinden farklı göründüğünü fark etmiş olabilirsiniz -Pitts yalpalayarak uzun adımlar atıyor, Knox hafifçe yaylanıyordu; ama çok geçmeden bir uyum yakaladılar. Bizim cesaretlendirmemizle daha da belirgin hale geldi bu.
"Bu deneyin amacı Pitts'i ve Overstreet'i seçip ayırmak değil. Bu deneyin bizlere gösterdiği şey başkalarının yanında kendi sesimizi dinlemenin ya da inançlarımızı korumanın ne kadar zor olduğu. Eğer içinizde ben olsam farklı yürürdüm diye düşünen varsa kendisine neden el çırptığını
sorsun. Çocuklar, hepimizin içinde büyük bir kabul görme ihtiyacı vardır, ama özgün ve farklı olan şeylerinize de güvenmek zorundasınız; tuhaf ya da rağbet görmeyen şeyler olsalar da. Frost'un dediği gibi, 'Yollar ikiye ayrılmıştı ormanda ve ben -daha az katedilmiş olanı seçtim, Bütün ayrımı yaratan da buydu.' "
·
11 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.