KOZMİK KAHKAHA-PSİKANALİTİK ÖYKÜLER-1,VAMIK D.VOLKAN,178 sayfa
Bu kitabın adına bakarak komik,iç açıcı bir kitap olduğunu sanmayın.Bir kadının yeniden doğuşunu,hayata sıkı sıkı bağlanıp Anka Kuşu gibi küllerinden yeniden hayat buluşunu okuyacaksınız.
“Keşke önümde bana nasıl erişkin olunacağını gösteren bir model olmuş olsaydı….”
Kitabın en vurucu belki de özetleyen cümlesi…
Prof.Vamık Volkan’ın Amerika’da altı yıl boyunca tedavisini sürdürdüğü ,akut şizofreni tanısı ile kendisine gelen takma ismiyle Jane’nin iyileşmek,iyileştirmek için geçirdiği psikanaliz evrelerini okuyoruz kitapta.
Jane,beş yaşından ilk ergenliğine kadar babası tarafından istismara uğrayan bir kız.Ensest ilişki ilk adetini görene kadar devam ediyor.Annesinin bu durumu bilip bilmemesinin farkında değil çünkü anne ilk çocuğunu,Jane’in ablasını kendi kollarında kaybettiğinden dünyayla ilişkisini kesmiş bir kadın.Annesinden göremediği sevgiyi,ilgiyi babasına yönettiğinde onun gösterdiği sevginin babalık sevgisi olduğunu sanıyordu.3 yaşındaki ablası öldüğünde Jane ondan beş ay küçük bir bebekti.Annesi onu emzirmeyi bıraktığında,sevgisini esirgediğinde babasının kollarına gidiyor ama onun dokunuşlarının bir baba gibi olmadığını ve bunu artık istemediğini,kötü bir şey olduğunu anladığında ve bunu çizdiği resimlerle de ifade ettiğinde Jane artık bir genç kız olmuştu ve babasından mümkün oldukça kaçmaya başlamıştı.
Çok uzun bir süreçten geçen,tedavinin ilk 16 ayı boyunca 6 kez hastaneye yatan,kendisine ve etrafına zarar verici krizler yaşayan Jane’in hem kendi çabalarıyla hem doktorun bıkmadan usanmadan uyguladığı psikanalitik tedavi ile iyileşmesi,ünlü bir sanatçı olması herseyden önemlisi evli çok iyi bir eş ve çok iyi dört çocuklu bir anne olması muhteşem bir şey.
Jane’in yaşadıkları kolay bir şey değil,aile geçmişi,sapkın cinsel yaklaşımları,insanlarla ilişkilerinde gerek duygusal gerek fiziksel zorluklar yaşaması onun uzun ve zahmetli psikanaliz yolculuğu sonunda cinselliğe,hayata,aşka,kendisiyle ve başka insanlarla ilişkilerine bakışını değiştirmesi ,”hayatta ben de varım,yük değilim bu hayata,her şeye rağmen bu hayat yaşamaya değer “ deyişinin öyküsü…
Küçük bir kız vardı,
Tam ortasına düşerdi alnının
Minik buklesi.
İyi bir kız olduğunda,
Çok ama çok iyiydi;
Ama kötü olduğunda, korkunçtu!
(Jane’in en sevdiği tekerleme)
