Bahar nedir bilmedim, varım yoğum sonbahar.
"Şiir dünyama baharı getiren şair," demişim Nurullah Genç için, Siyah Gözlerine Beni de Götür okurken. Bahar Buselik'ten habersiz, hiç böyle bir kitabı olduğunu bilmeden...
Rüveyda ile başladı tanışıklık...
Hem sen geldin hem bahar geldi, diyordu hüs'ni ta'lil yaparcasına.
Doğayı bu kadar güzel gözlemleyen çok az şair tanıdım. Kuşkusuz fotoğrafçılığının da bunda büyük etkisi var. Yalnızca çektiği fotoğraflardan oluşan bir eseri de var: Ruhumdan Yansıyanlar
"Gün doğar, yağmur yağar, toprak sever kökleri,
Bir çiçeğin kalbine bahçıvandır yansıyan."
Öyle fotoğraflar vardı ki üzerlerine roman yazılır, anladım ki şairler yalnızca yürekleriyle değil, gözleriyle de farklı görüyorlarmış dünyayı.
Sonra ne mi oldu?
Siyah Gözlerine Beni de Götür'dü.
Nice dize okudum o gözlere dair bugüne değin söylenmemiş.
"Yüreğimden fışkıran bir “ah” mıdır gözlerin
Beni benden koparan “eyvah” mıdır gözlerin?"
Seni yaşamadan ölmeyeceğim, diyordu yine bu kitabında da. Dünyadan bir alacağı, onu bu duygulara sürükleyen bir şeyler vardı belli. Yoksa çıkar mıydı böylesi dizeler...
Ve Bahar Buselik
Bahar temalı, bahar ile başlayan şiirler.
Tam elli bir şiir saydım içinde, isminde bahar geçen. Kapağı boydan boya bahar.
"Bahar" kelimesi bize hep güzel anlamlar çağrıştırıyor değil mi?
Peki bahar başına "son" getirince aynı bahar değil mi?
"Bahar nedir bilmedim, varım yoğum sonbahar." (s. 102)
Neden bilmem, çocuk olamadan yetişkin olan, yaşamadan ihtiyarlayan insanları anımsattı bana.
Ne diyordu Şermin Yaşar, "Büyümeden yaşlandım resmen." Ve devam ettiriyordu Nermin Yıldırım, "Büyümeden yaşlanmak diye bir şey var. Bazen sadece eksik kalmış bir dokunuşa bakar."
"Dağ ölü
Deniz yok
Tükenmiş kıyı." (s. 29)
İsmi bahar olan bir kitapta böylesi dizeleri bulup seçmek de ancak ruhu sonbahar olan birine yakışırdı sanırım. En iyisi daha fazla dokunmadan bir arka kapak şiiriyle incelememe son vereyim:
"Gökyüzüne bak ki sana geleyim
Ben ki bir abdalım viranelerde
Kalenderî sevdalardan anlamam
Hayalimi gözlerinden sessizce
Bırak bulutların tenhalarına
Görürsün nerede cam güzelleri
Nerede ölmeyi bilen bahçıvan
Sen beni bırak ki sana geleyim."
Baharlar gelsin hayatınıza,
Eksik olmasın yüzünüzden gülüşler.
Bir incelemeye daha veda ederken,
Hoşça kalın, kitapla kalın!