..evet,şimdi koltukta senin oturduğunu görüyorum,orada olmandan ve yine de benim olmandan duyduğum mutluluğu kelimelerle,gözlerimle,ellerimle ve zavallı yüreğimle nasıl ifade edeceğimi bilemiyorum.Ki bunları söylerken tam olarak seni sevdiğimi söyleyemem bile,daha çok senin bana bahşetmiş olduğun varoluş halini seviyorum.
Sayfa 139Kitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.