Ebruya Dair
Yusufa en güzel hediye ayna. Kuyu dibinde kendini seyreder Yusuf. Zindan Yusuf'a bir ayna. Kişi kendini göremez, varlığı bir aynada kırılmadıkça. Ve ayna kırılmadıkça akis kesilmez.
Tekne, muradı akmak olan suya bir zindan. Akan suda ebrû ancak Allah'a ait. Aklıma Nil'de yüzen bebek Musa geliyor. Durgun suya düşer insanın ebrusu.. Suyun hafızası var. Kuyu Yusufu hatırlar, Kızıldeniz Musayı, tufan Nuhu, zemzem İsmaili.
"Hayat sahibi her şeyi sudan yarattık." "Gökten bir yağmur indirdik." Renklerin anası yağmur. Renklerin açtığı yer toprak. Toprağı emziren bulut. Göklerde denizler dolaştırıyor Allah.
Su...Renklerin mihrabı, renklerin mihengi... Ebru bir dip akıntısı ruhun ve renklerin lügatinde. Nokta-i nazarın, nokta-i sükût ile kesiştiği marace'l bahreyn.
Ebru bir dip yağmuru tersine dönmüş göklerden, çatlamış gönül kubbemize yağan. Bir ebem kuşağı isyan ile iman, akıl ile kalp, dünya ile ukba, günah ile takva arasında gerili.
Ebru bir ayna. Sırrını renklerle kavradığımız. Tersi ve düzü kaybettiğimiz bir düzlem. Aynaya nasıl düşürüyorsak aksimizi, tekneye düşen zaman da tersine akıyor.
Zamanın yüzeyinde depremlerle titriyor renkler. Mavi ile yeşil arasında kırılıyor fay hatları. Yüzey gerilimi diyorlar! Suyu bu kadar gergin tutan kim?
Ben yaptım dediğin anda suyun sahibi belirliyor son motifi. Renklerin atlasında sınırları ve geçişleri kadîr-i mutlak belirliyor.
Suda feth-i mübin yok. Tevekkül bir perde gibi geriliyor su ile renklerin arasına. Ebru, katreyi deryaya salmanın iştihası. Ebru, zamanı suyun üstüne salmanın rüyası. Ebru, gözbebeklerinde beliren rüyanın suya istinsahı.
Denizi saracak kefen nerede? Bembeyaz bir kâğıda sarılır nazlı renkler. Ebru, bir ân-ı seyyâlenin ebediyet uykusudur renklerin kabrinde.
·
158 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.