Elinizden bırakamadığınız, hiç bitmesin, dediğiniz kitaplar vardır. Böyle bir kitapla buluştum; Sevgili Ülkü Burhan’ın kaleminden Vefa ile. Soluksuz okuduğum romanda, yaşamsal kimi olgularda aciz kalınsa da benliklere kazınmış bir dik duruşa sahip insanların acılara direnci hayranlık uyandırıyor; yazarın ruha dokunan ince işçiliği de. Asel ve Hakan, patronları tarafından görevlendirilirler; internet üzerinden yayımlanacak bir haber dosyası için. İşi başarıyla tamamlamaları, ofiste güzel bir odaya kavuşmalarını sağlayacaktır öncelikle. Yetmişli yıllarda yaşanan, intihar süsü verilmiş bir cinayettir dosyanın konusu. Varlıklı ailelere mensup iki güzel insan; ormanda aracında ölü bulunan Kerem ve çok sevdiği eşi Dora’nın acıyla noktalanan hüzünlü aşkları. Cinayet İstanbul’da işlenmiştir ama Dora İzmirli olduğundan, akrabalarıyla görüşerek başlayacaklardır işe. Bu yüzden İzmir’e gider iki genç. Geçmişle bugün arasında paralel ilerleyen romanda, adım adım eşsiz İzmir’i gezdiriyor okuruna yazar; oradasınız sanki, akışı bir köşeden izliyorsunuz. Kurulan bağlantılarla Dora ve Kerem’in yılların ötesinden gelen hazin hikâyelerini okuyoruz. Aile büyükleri sayesinde canlanan tarih, işgal günlerinden Atatürk’e uzanan kıymetli anılar, bir sızı bırakıyor yüreğe. Asel’in de bir yarası var İzmir’le ilgili, o da kendince şifa bulmaya çabalıyor bir yandan. Acaba Hakan’la mı yakınlaşacaklar derken bambaşka bir öykünün tanığı oluyoruz. Sürprizli ayrıntılarla, sıcacık, kimi zaman buruk, insanın olduğu yerdeki karmaşayı, sevgiyi, aşkı ve hüsranları, şaşırıp ya da üzülüp okudum. Vefa, ucundan kıyısından birbirine dokunan yaşanmışlıklarla, harika olay örgüsüyle, finale dek sayfalarından kopamayacağınız bir roman. Emeğinize sağlık Ülkü Burhan. Kitaplar ölümsüzdür, kitaplar iyi ki var…

VefaÜlkü Burhan · Edebiyatist · 20225 okunma

·

128 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sibel Güneşdoğdu