Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Gönderi

akasya, seviyorum... Su, taşı dürtüyor şimdi Yağmur bulutu Çocuk annesini - Uyan, artık eskisi gibi değil dünya Seviyorum Günyüzü görmemiş bir dalın hüznü Akıyor damarlarıma İliklerimi yakıyor Göl kıpır kıpır Sazlıkların ardından sıçrayan balık Diyor ki bana - Artık eskisi gibi değil dünya Sıva kollarını Ellerini taşın altına sok Bir yapı kur kalbinin kıyılarına Seviyorum Alnımdaki derin çizgilerden Savrulan toz Umurumda değil Gözaltlarımda büyüyen tepecikler Yaşanmamış yıllarıma hatıra olsun Ve titreyen ellerim Ve daha ne çok şey Hayatla ilgili, ölüme ilişkin Umurumda değil Basılı kâğıtlarda kalan şiirler Kalsın ve unutulsun Denize yakın uçan kırlangıç gibiyim Dilleri yakan sarhoşluğum Dillere düşen Soluk bir çerçevede dursun Seviyorum İznik gölünde sonbahar Damla damla karışıyor ölgün yıllarıma Adını bilmediğim bir ağaçtan Birdenbire kopan yaprak Tam kalbimin üstüne konuyor Uğursuz dünya Yenilmeyeceğim Damarlarımda uyuklayan kan haykırıyor Seviyorum Artık eskisi gibi değil Bütün kirleri ve nemleri kusuyor bedenim İşte burada Tam işte burada Kırküç yaşındaki cismim Sevgilim Yeni bir ad bulmalı sana Yastığımdaki kokunu avucumda tutuyorken Varsın dokunmayayım hiçbir şeye Avucumu ağzıma bastırıyorum Deliyim Böyle dolaşıyorum sokaklarda İznik gölü Görmedim ki daha önce Bir çini tabak gibi Desen desen İnce Mavinin bütün tonlarıyla haykırıyorum Seviyorum Ölmem artık dünya ölmezse Göl kuşum benim Güz çiçeğim Sen de seviyorsun biliyorum Kadınım ol Kuluçkaya yat dokuz ay on gün Akasyaların üstünde Seviyorum Kanımdaki yıldız geçitim Dirliğim, diriliğim Alfabemdeki ilk ve son harfim Dinginliğim Hiçbir sözlükte yerin yok senin Umrumda değil Güneşi süzen akasya Ankara'm İstanbul'um bütün şehirlerimsin Akasya Senin adın Akasya olsun İznik gölü gözlerini kapıyor Utanıyor mu biz öpüşürken Yoksa akşam mı oluyor Seviyorum Yağmur altında yürümek gibi bir şey bu Sevinçten ürpererek Damla damla İyi ki akşam oluyor Seninle birlikte geliyor İznik gölü de yatağıma Akasya Seviyorum... 2001 Şiir: Ahmet Erhan Fotoğraf: @
Gülbahar Aygün
Gülbahar Aygün
·
33 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.