Gözün Zinâsı Harama Bakmaktır...
Dinimiz, kalbî duyguların temizliğini gideren, cinsî zaafları çoğaltan ve de zinâ eğilimini arttıran bakışları haram kılmıştır. Çünkü sonu büyük haramlarla biten nice ahlâkî problemler, önce bakışmalarla başlar. Göz, bakışlarıyla nice şeyi içine alabildiği gibi, şeytan da, bakış aracılığıyla göz tünelinden kalbe giriş yapar. Göz kapısını kullanarak şeytan bir gönlü kendi yerleştiği mekânı haline getirir. Kalbi ele geçiren şeytan, bir ülkenin başkentini ele geçiren komutan tavrıyla insan adlı ülkeyi istediği gibi yönetmeye başlar. Haram, başka bir harama dâvetiye çıkarır. Haramlar, büyük günahlara, onlar da kişiyi küfür ve şirke yönlendirir. Şeytanın içimizdeki gücünü kesmek için haramlarla ilişkimizi kesmemiz icap eder. Bu mecazî ifadeleri, bazıları şeytanın insana musallat olması olarak gerçek anlamda anlamaya kalkar ve insan vücudundan şeytanı çıkartmak için gülünç ve câhilce yollara başvurur. Benzer mecazî ifade, bir hadis rivâyetinde de şöyle karşımıza çıkar: “Haram bakış, şeytanın zehirli oklarından bir oktur.”(1) Ve kalbe ekilen şehvet tohumlarıdır. Mânevî zinâdır. Hadis rivâyetinde öyle buyrulur: “Gözler de zina eder; onların zinası (bakılması haram olan kimselere şehvetle) bakmaktır.”(2)
“Gözler de zinâ eder” ifâdesi, “gözün harama bakması ile gayr-ı meşrû cinsel ilişki anlamındaki zinâ arasında bir fark yoktur, ha o olmuş, ha ötekisi” şeklinde anlaşılmamalıdır. Elbette, hem dünyevî ve hem uhrevî cezâ bakımından ikisi arasında büyük bir fark vardır. “Göz zinası”, esas zinâya yaklaştırma açısından yasaklanmıştır. Ona izin verilmiş olsa, diğerine kapı açılmış olacaktır. “Göz zinâsı” tâbiri, gözlerin harama bakışının da çirkin olduğunu ifâde etmek için biraz mübâlağalı, korkutucu, caydırıcı ve mecâzî bir ifâdedir.
(1) Taberânî, İbn Kesir, Tefsîru’l-Kar’âni’l-Azîm, 3/282
(2) Buhârî, İsti’zân 12; Müslim, Kader 20
·
53 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.