Bu milletin gençlerine, yeni nesle okumuşluk, modernlik adına dinsizlik, imansızlık aşılayan, ebedi hayatlarını mahveden youtuberler var. Var güçleriyle düşüncelerini yaymaya çalışıyor, fitne tohumlara ekmeye gayret ediyorlar.
Bir insan o kadar keskin zekasına ve okumalarına rağmen hakiki sahibini tanımıyorsa, bilmiyorsa; "beni sen yaratmadın, senin varlığını bilemem. Var mısın yok musun diyemem. Gerçekliğini keşfedemem. Hiç bir şey seni göstermiyor, seni bildiren, gösteren hiç bir ayet, hiç bir delil ya da arguman yok" derse...
Bir insan kendi sahibine; "Sen benim sahibim değilsin. Sen yoksun. Bu hayatta elde ettiklerimi sen vermedin." derse...
Bir insan; kendini var edene "Gözümü sen vermedin, kulağımı sen yapmadın, vücudumun en ücra köşelerine, parmak tırnaklarıma kadar oksijeni, besini sen ulaştırmadı"n derse...
Ve O sonsuz ilim, kudret ve irade sahibi varken ona yok deyip, iman etmeden giderse ne büyük bir mahrumiyettir, ne büyük bir kayıptır.
Bu dünyadaki hiç bir menfaat, hiç bir lezzet ya da nimet onu tatmin edemez. Bu dünyadaki iyilikleri, isminin anılması neye yarar ki... Hiçliğe gitmek, unutulmak, yok olmak ne kadar kötü bir sondur.
Sevdiklerini ebediyyen kaybetmenin, nimetlerden sonsuza kadar mahrum kalmanın yerini ne tutabilir? Ebedi hayatın yeri ne doldurabilir?
Mümini teselli eden, hayrına olan şeyi dinin uydurulduğuna dair çıkarlar olduğunu düşünmek kendini kandırmaktan, şeytanın aldatmacasından başka nedir?
Bir kere inkâra düştün mü yavrum,
Kendini aşmaya yol bulamazsın.
Vehimler şüpheler bozar ruhunu,
Seni kaldıracak el bulamazsın...
Elbet dünya döner, bizde döneriz,
Bir müddet parıldar sonra söneriz...
Yükseklerden enginlere ineriz
Halinden anlayan dil bulamazsın.
Ömür akar gider yokluk gölüne
İnsanoğlu düşmüş serap çölüne
Hayat benzer bir gecelik geline
Kendin gibi akan sel bulamazsın.
Ektiğin tohumlar bir türlü bitmez
Müşkülü yenmeye bir ömür yetmez
Kuş olsan uçsan da yine kâr etmez
Arasan konacak dal bulamazsın...
Osman Yüksel Serdengeçti.