Bazen kendimi
bir yerlerde unutmak istiyorum
Mesela bir sokakta
Köşedeki şu bankta
Belki bir denizin kıyısında
dalga sesleri arasında
Ya da kırlarda,
yaşlı köknarın tam altında
Hani oradaki dağın
Gökyüzüne yaslanmış doruğunda
Bakıyorum çok uzakta
Tanımak zor, kim ki bu acaba
Üstünden kimlik çıkmadı
Kader sicili bozuk galiba
Bir kere mutlu da olmadı
şu zalim hayatta
Hafıza kayıp, duygular bitmiş
Etraftakilere sorsan
insanlar da merakta...
Kimse kayıp haberi vermesin
Ben bile bulmayayım beni
Unutayım yaş dolu
hüzün evi gözlerimi
Onarmayın artık
tuzla buz olmuş
bu kristal kalbi...
Tutun ki bir kimliksiz
Tutun ki dibe vurmuş bir çaresiz
Ve tutun ki hiç önemsenmeyen
daimi bir sevgisiz
Bulunmasını istenmeyen
Bir yerlerde kaybolmuş
Güçlü mağrur
ve yapa yalnız bir öksüz…