Hani ;
Küçükken karanlıktan korkup,
Gündüzlere ve insanlara sığınırdık ya,
Öyle değilmiş...
Yanılmışısız ,
Büyüdükçe Anladık ki ;
Asıl Korkunun Gündüzler olduğunu,
Gerçek Kötülüğün İse insanlar olduğunu.
Oysa ki ;
Karanlık en gürültülü yalnızlığımızmış.
Yalnızlık ise,
En Aydınlık karanlığımızmış.
Şimdilerde ise ;
Gündüzlerden Korkup,
Karanlığa sığınıyoruz,
Yalnızlığa sımsıkı sarılıyoruz...