Güray Süngü’yle tanıştığım ilk kitap kendisi. İlk kitap olması hasebiyle yazardan soğumamak için ilk önce en sevilen kitabından başlamak ister insan, diğer kitapların şansını etkilememek için. Birkaç yerde yazarın -diğer kitaplarına göre- pek sevilmeyen kitabı olduğunu okumuştum Düş Kesiği hakkında. Hatta birkaç yarım bıraktım, kitaba giremedim vs. gibi yorumlara da denk gelmiştim. Ama çok güzel yorumlar da vardı, en iyisi kitabı okuyup kendi yorumumu kendim yapmamdı. Sevsem de sevmesem de yarım da bıraksam benim kararım olacaktı. Böylelikle başladım kitaba. Kitabın alışılmışın dışında bir kurgusu var -en azından benim için alışılmışın dışında. Olaylar iç içe geçiyor, çokça tekrarlanıyor, bazen sıradan bir adam oluyorsunuz, bazen bir yazar, bazen parkta yatan evsiz bir adam oluyorsunuz, bazen bir kitap kahramanı, bazense kim olduğunuzu bile bilmeden devam ediyorsunuz kitaba ama oldukça akıcı bir kitap. “Yalnızlık ve yabancılık, insanın dünya üzerinde dolaşır ve kaybolmazken kendi içine bakması bir gün ve kendi içinde kaybolması, bunlar anlatmaya değer şeylerdi ve bunları anlattı romanında Gereksizyazar.” Ayrıyeten kitapta yabancılaşmış ve karmakarışık bir zihinde dolandığınız için dikkatinizi vermezseniz bir noktada ipin ucu kaçar gibime geliyor. Ama burada çok dingin, sakin bir kafada olmanızı söylemiyorum, sadece ilginizi kaybetmeyin kitaba, zira çok ağdalı, anlaşılmayacak bir anlatımı yok ama dikkat ister. Zaten kitap okumak da bunu gerektirir, geçiyorum bunu. Kitap sonuna kadar heyecanını ve gizemini koruyor. Doğal olarak ben de heyacanımı korudum sonuna kadar. Başta soru işareti olarak kalan yerler sonunda noktayla netleşiyor. Gerçekler ortaya çıktıkça, olaylar birbiriyle bağlandıkça kurgunun müthiş olduğunu gördüm. İyiki de kötü yorumlara takılıp vazgeçmemişim bu kitabı okumaktan, yoksa sevgili Gereksizyazarla tanışmamış olacaktım zira kendisiyle tanışmaktan çok memnunum, bu kitabı okumuş olmaktan da. En sevdiğim kitaplar arasına girdi. Kütüphaneden alıp okumuştum, ileri bir zamanda kendime de alıp tekrar okumayı ve içinde kendimden bir parça bulduğum, bana hitap eden cümlelerin altını gönlümce çizmeyi çok isterim. Gereksizyazarımızın da dediği gibi: “… bir takım çarpıcı gerçekleri yalnızca onlara içimizde hakiki bir karşılık bulduğumuz zaman kabul ederiz ve anlamlı kılarız. İçimizde karşılığı olmayan hiçbir gerçeğin bizim için zerre miskal önemi yoktur. Mesela yaşam, mesela ölüm, mesela aşk…” Kesinlikle tavsiyemdir.

Düş KesiğiGüray Süngü · Pupa Yayınları · 2010773 okunma

·

22 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.