Gönderi
merhaba dostiler!
Zülfü Livaneli - Bir Kedi, Bir Adam, Bir Ölüm kitabından bahsedeceğim bugün sizlere.
canım Livaneli’den okuduğum sekizinci kitap oldu bu şahane eser. dilerim kitaplığımda okumamı bekleyen diğer güzel eserlerini de yakın zamanda okurum. çünkü en son Son Ada’nın Çocukları’nı okumuşum yazardan 1.5 sene. öyle çok özlemişim ki kalemini, yazdıklarının samimiyetini. uzun bir aradan sonra çok doğru bir eserle dönüş yapmışım yazarımdan okumaya.
“O beni, politik geçmişi olan ve Kuzey sürgününe savrulmuş, sıradan insanlardan biri sanıyor. Başımdan geçenleri, benden daha ilginç buluyor. İçimdeki derin ve köklü karanlığın farkında değil. Çünkü insanları konuşarak tanıyamazsınız. Konuşmak, canlı yaratıklar arasındaki en etkisiz iletişim aracı. Dil yalan söylüyor, olanları çarpıtıyor, insanlığın hiç bıkıp usanmadığı klişeleri tekrarlıyor. Bu yüzden, insanları dinlemek onları anlamak için yeterli değil."
kitapta iki yönlü bir anlatım var; bir tanesi yazarın hikâyesi, diğer baş karakterimiz Sami’nin her bölüm sonu araya girip el yazısıyla olayları kendi açısından anlatması. ilk baştan beri bu durum beni içine çekti, hatta Sami’nin el yazıları için bölümleri hızlı okumaya başladım. çünkü onun penceresinden okunduğunda bütünlük daha bir anlamlı oldu. yaşadığı acılar, hem de hiçbir suçu yokken… iki yönlü anlatımı çok başarılı ve sürükleyici buldum, Livaneli çok başarılı bir iş ortaya koymuş. konusuyla, vermek istediği mesajla, olay örgüsüyle Livaneli yine farkını da ortaya koymuş, çok severek okuduğum bir eser oldu. neden geç okuduğuma hayıflanmadım, tam zamanında okuduğumu düşünüyorum. çünkü bazı eserlerin okunması için bir vaktin olduğuna inanıyorum.
“arkakapakyazısı
12 Mart rüzgârlarının İstanbul’dan Stockholm’e savurduğu bir mülteci olan Sami Baran, yattığı hastanede Türkiye’den bir hastayla karşılaşır. Bu adam, başına gelenlerin sorumlusu olarak gördüğü eski bir bakandır. Sami Baran, anadilin yeri geldiğinde düşmanla da anlaşma aracı olabileceğini hesaba katmamıştır. Ve bu, planın önündeki engellerden sadece biridir...
canım Sami, Filiz’i ne çok sevdiğini okurken yüreğimde hissettim. 19 yaşında masum bir kızın vahşice ve hiçbir suçu olmadığı takdirde katledilmesi, üstüne olayın kapatılmasının sağlanması çok ağırıma gitti. ama biliyorum ki yakın tarihimizde ne Filizler ne Samiler var, suçsuz yere bedel ödeyen. herkese eseri tavsiye ediyorum, okumalısınız.
sevgiler, buse.
·
39 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.