Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Gönderi

Her şey bitti… Bitmesini istemediğim ne varsa, Saman alevi gibi söndü hepsi. Oysa ne kadar da temizdi her şey. Ne kadar da masumca sevmiştim seni. Bana sarılmana gerek yoktu, Öpmen şart değildi, Elimi tutmasan da olurdu, Aramızdaki mesafelere inat, Sıcaklığını hissedebilecek kadar, Seviyordum zaten. Telefonun ucunda, Sesine sarılarak uyuyacak kadar, Öptüm dediğinde, Yanaklarım kızaracak kadar… Seviyordum işte her şeyden çok, Her şeyden biraz katarak… Helal olsun sana! Seni böylesine sevdiğime dair, En ufak bir delil bile bırakmadığın için, İçimde kılına bile kıyamazken, Canına kıysan, Umursamayacak kadar, Tükettiğin için kendini bende, Helal olsun sana.. Kutluyorum seni.. Ama bir gün sakın beni özleme, Mümkünse hatırlatma hatta. Benim senin için yaşadığım günler geçti, Sen benim için ölsen neye yarar şimdi? Ben seni unutmasına unuturum da, sen beni hatırlamaya mahkumsun. Sen beni en çok, Niye unutamazsın biliyormusun? Çünkü günahımı aldın, Çünkü canımı yaktın, Çünkü sen haksızdın unutma. Sana olan kırgınlığım aşkımdan çok bu gece.. An geliyor, En derin hakaretleri, Etmek istiyorum sana, Ama hiçbir ağır söz, Seni anlatmaya yetmiyor. İçimde sana karşı öyle bir kırgınlık var ki, Ne yapsam hafiflemiyor. Bir gün beni ara istiyorum. Öyle telefonla falan değil. Şefkatimi mesela, Sevgimi ara.. Ama bende kaybettiğin huzuru, Hiç kimse de bulma.. Ben senin kanayan vicdanınım! Kime sarılsan biraz daha sızlarım…
·
65 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.