Görülmemiş bir gündü
Bir yıldızın kaydığı
Nerede o çocuksu gülüş
Gözü kararmış gökyüzü
Dök içini doyasıya
Dağ taşın eline yüzüne
Gözleri semada
Deniz yüreğime yağ
Islaklığını dudağımda hissederken
Yağ yağmurum
Esirgeme serinliğini
İçimdeki yetim dağın üzerine
Dökülen hasretin vadisine
Gönül selinde çağlayan ırmağın
Toprağını kucaklayan
Damlayım pencere önünde
Yüzüne sürdüğünü
Yağmur damlası toprağına
Düşerken sevdiklerimiz dalından
Şehrin kulağı ezan sesinde
Kuş dilinde nağmesi
Yüzünü yıkıyor toprağın
Damlayım pencere önünde
Suskunluğu yüzünde bulutum
Özlediği toprağın kokusu
Yılların iştahı sofra başında
Geçerken önünden
Anı yaşayan
Damlayım pencere önünde
Süzülen sayfalara
25.03.2024
Sinan Gürbüz