“ İnsanın acısını insan alır “ "Seni hiçbir dünya telaşına değişmedim ben. Evlerin ve kalabalığın ağırlığını sana üstün tutmadım. Yoksulluğun acısından hafif bilmedim acını. Yenilen herkesin boğuntusuydu kaybolduğum uzaklık, yüzün her bulutlandığında. Nereye gidersem gideyim seni yürüdüm hep. " Şükrü Erbaş'ın şiirlerini okuyanlar, onun naif aşk dizelerini çok iyi bilirler. Burada yine naif incelikte aşk var. Hele her bir kelimesin yazılış noktası insanı hayran bırakıyor. Ben, her koşulda ölümün değil, yaşamın; bireyciliğin değil, dayanışma ve paylaşmanın; savaşın değil, barışın; zorun değil, özgürlüğün; yalanın değil, inceliğin ve içtenliğin; paranın değil, sevginin; gerici politikaların değil, sosyalist değerlerin yanında olmayı kendim için bir ödev ve onur bildim. Ve bu dünya ile yazarak ödeşmeyi seçtim. Acısı da sevinci de benim. Şiir hem şairi hem okuru için gerçekten bir mutluluk kaynağı mıdır ? Bu nasıl bir mutluluktur? Değilse, gerçekten şiir hiçbir zaman mutluluk sağlamaz mı ? Sağlamıyorsa, neden şair yazmadan edemez ve okur neden şiir okumak için istek duyar, kitap alır ? Okumak, kendimize giden, aklımızın ucundan geçmemiş yollar bulmaktır. Bu bir keşiftir. Kitabın başlarında sevmekten, yaşamaktan, aşktan, şiirden, anılardan, acılardan, yalnızlıktan, uzaklardan gibi daha nice bir sürü güzel başlıktan oluşan denemelerden oluşur. İnsan doğasının önemli özeliklerinden İnandıklarına, düşünce ve özlemlerine bir an önce ulaşmak ister. Önüne çıkan engellerle uğraşır, didinir. Her kelimesini nasıl güzel özenle seçilmiş ve yazılmış ki, hangi birini yazsam o eksik kalacak gibi … Her bir kelimesin ve Kelimelerin kanatları var… Keyifle okuyabileceğiniz bir şiir, bir deneme, bir öykü, bir aşk bir ve daha sıralamayacağım bir kitap … Şimdiden keyifli okumalar diliyorum..

İnsanın Acısını İnsan AlırŞükrü Erbaş · Kırmızı Kedi Yayınevi · 201810,3bin okunma

·

70 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hatice Ay