VAKA Harun Özkan 304 Sayfa-2016 Ren Kitap Yayın Paramedik, ambulansta çalışan sağlık personelidir. İlk ve acil yardım konusunda özel eğitimler almış kişidir. Bir paramedikin görevi acil durumlarda insanlara yardım etmektir. Paramedik unvanına sahip olmanın en güzel yanı insanlara umut ol- maktır. Paramedik olsun, acil tıp teknisyeni olsun 112 acil sisteminde çalışan herkesin tek gayesi hayat kurtarmanın verdiği eşsiz mutluluğa ulaş- maktır. Aslında bu hayatta her insanın hayatı bir vakaydı.. Hayatın kendisi bir vakaydı.. Paramedik Kemal'in unutamadığı vakalar vardı. Özellikle bazıları… Zihnini yırtacak kadar acı, yüreğini parçalayacak kadar sivri… Paramedik Kemal'in çocukluğu, bu mesleği seçmesinin sebebi, ekip arkadaşlarıyla yaz kış demeden canları kurtarmak için verdiği müca- deleler, ilk aşkı güzel anlatılmış kitapta. Bir yıldır arkadaşlık ettiği ilk ve son aşkı evleneği kızla düğün hazırlıkları yaparken Paramedik Ke- mal'in kendisinin vaka olması okuyucuyu derinden yaralıyor. İlgiyle, bilgiyle, bazen çocukluğuma giderek, bazen yaşamımdan ke- sitler bularak okuduğum, içinde yüzlerce yaşamın bulunduğu güzel bir kitap. Bazı yerlerinde gereksiz uzatmalar olsa da, imla hatalarıyla karşılaşsak da her kitapseverin okumaktan memnun kalacakları, her şeyin başının önce sağlık olduğunu daha iyi anlayacakları, bizim sağlığımız için uğraşan sağlık ekiplerinin ve doktorların değerlerinin daha iyi anlayacakları bir kitap olduğunu düşünüyorum. Şimdi sırada yazarımızın ''VAKA 2'' adlı kitabı var, en kısa zamanda okuyup yorumlamaya çalışacağım. *İnsanların korkuları, acıları yüzlerine vurmuştu. Gözlerinden yaşla birlikte endişe akıyordu. Sefillik diz boyu, fakirlik en ya- kın arkadaşlarıydı. Her insan şanslı doğmuyordu elbet. Kimi sıcak, sevgi dolu bir evde, kimisi de savaşın tam ortasında, ev- den bozma bir kulübede dünyaya geliyordu. Ne yazık ki dün- yada adaletin olmadığı yerler vardı. *Sabah yolda gördüğün birine günaydın demek, evin önünü süpürmek, masum bir yavrucuğun başına okşamak, insanlara gülümsemek... İşte bu küçük şeylerdir dünyayı güzel , yaşana- cak bir yer yapan... *Ben en çok çocuklara üzülüyorum. Mesela burada hiçbir ço- cuğun bakkala gidince para üstüne çikolata alma hayali yok. Ekmek almaya paralarının olması yetiyor çünkü. O çocukların bildiği sadece iki renk var. Biri siyah, diğeri kırmızı... Yok olan canların, kaybolan hayatların rengi olan siyah ve sokaklardaki yamalı asfaltları oluk oluk dolduran kanın rengi kırmızı... Baş- ka renk yok o çocuklarda. Ne beyaz, ne mavi, ne de pembe... *Hayat, hiçbir zaman adil bir oyun değildi. Kimisi arşa çıkarken, kimisi hep eğildi. Umut etmenin sıradanlaştığı hayatlar varken, Kimileri neşeyle sevinç yağmurlarına dalarken, Kimileriyse gözlerinde buğusuyla yaşamak zorunda. Yine de yüzlerde tebessüm! Sanki her şey yolunda.

VakaHarun Özkan · Ren Kitap · 2018537 okunma

·

50 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.