Gönderi
Blanka'yı geri getirin!
Katalin Sokağı, Szabo'dan okuduğum ilk eser oldu. Kitap boyunca savaşın hayatlarını paramparça ettiği üç ailenin hayatına tanıklık ediyoruz. Kitaba başta girmek ciddi anlamda zor oldu çünkü çok fazla karakter ve mekana tanıklık ediyorsunuz. Fakat okudukça taşlar yerli yerine oturuyor.
Kitap epizodlar ve mekanlar olmak üzere bölümlere ayrılmış. Szabo, ön sözünde bunu şu şekilde açıklıyor:"Bir zamanlar hayatlarının parçası olarak gördükleri, yaşanan onca şey arasında sadece anlar, birkaç mekan, birkaç da epizod önemliydi. Geri kalanlar ise, hayatın dolgu malzemesiydi... " Okurken şöyle düşündüm; Aslında bu bizim içinde böyle değil mi? Hayatın dolgu malzemeleri diyeceğimiz deneyimleri yaşıyoruz sırf kendi önemli epizodlarımıza ulaşmak için. Yaşarken hep o epizodları yaşamadan önceki anların da çok değerli olduğunu söyleriz ama yaşlandığımızda, elimizde son kalan şey bitik bir an olduğunda görürüz ki hayat dediğimiz olgu, aslında bu mekanlardan ve epizodlara ulaşmaya çalışmaktan ibaret her ne kadar o yola giden manzara çok güzel olsa da. Kitapta savaşın, karakterlerin hayat noktalarındaki bu epizodların dinamiklerini nasıl derinden değiştirip yıktığını karakterlerle beraber deneyimliyoruz. Kitap boyunca düşünmeden edemedim, eğer savaş olmasaydı bu hikayede herkes kendi mutlu epizoduna ulaşır mıydı? Kaybedilen hayatlar, kaçırılan şanslar, harcanan potansiyeller, uzaklara sürülen yaşamlar... Bu karakterler yine bunları yaşıyor olurlar mıydı? Bu kadar değişime maruz kalmak zorunda kalmaları o kadar adaletsizceydi ki.. Szabo, bu hayatları ve karakterlerin davranışlarının ardındaki amaçları o kadar iyi ele almış ki okurken her karakteri çok iyi özümsüyorsunuz. Yazarın kesinlikle diğer kitaplarını da okuma kararı aldırdı bu kitap bana. Okuyacaklara şimdiden iyi okumalar
·
45 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.