Yaklaşık bir saat uyuduktan sonra kalkıp hostelin ortak alanına doğru yürürken tanıdık bir ses duydum.
“Heeeeeey. Çağatayyyyy!”
Arkamı dönüp baktığımda şaşkınlığımı gizleyemedim… Sri Lanka’nın Hikkaduwa bölgesinde aynı hostelde kaldığım İranlı Amin, Malezya’ya, hatta Kuala Lumpur şehrine gelmiş ve hiç haberi olmadan şehirdeki yüzlerce hotel arasından benim kaldığım hosteli tercih etmişti. Henüz dört-beş gün bambaşka bir ülkede kaldığımız hostelde bitmek bilmeyen istekleriyle başımı şişiren o adam, kilometrelerce ötede başka bir ülkede, aynı şehirde ve aynı hostelde karşıma çıkıyordu. Sadece bir tesadüf müydü yoksa bana kaderimin bir oyunu muydu bu?
“Hey, Amin! Nasılsın dostum?”
“Harikayım ben. Seni hangi rüzgar attı buraya? Ne yapıyorsun? Ne zaman geldin? Yarın nerelere gideceksin? Beraber gezelim mi? Akşam yemeği yedin mi? Dizüstü bilgisayarını kullanabilir miyim? Hangi odada kalıyorsun?”
Bu soruların hepsini tek bir nefeste sordu. Uykudan yeni kalktığım için biraz afallamıştım.
“Amin, bir saniye, bir saniye. Dostum çok yorgunum. Daha birkaç saat önce geldim ve bilgisayarda işlerimi halletmek istiyorum, ama onu sonra kullanabilirsin. Olur mu?”
“Tamaaaaam. Tabii tabii, hangi odada kalıyorsun?”
“İyi geceler.”
Sol taraftan ortak alana gider gibi yapıp sağa döndüm ve Mert’in yanına uğradım.
“Mert inanmazsın. Ne anlatacağım sana…”
“Ne oldu?”
“Sri Lanka’nın Hikkaduwa bölgesinde bir hostelde İranlı biriyle tanışmıştım. Sürekli konuşuyor, nefes aldırmıyordu. O çocuk şu an burada, aynı hostele gelmiş. Bu nasıl iştir…”
“Amin mi? Hani şu sürekli isteklerde bulunan adam?”
“Evet.”
O an ben kahkahayı basar basmaz Mert de kahkahalara boğulmaya başladı. Meğer Amin’in istekleri sadece benden değilmiş.
“Evet, ben de onunla Sri Lanka’da başka bir şehirde hostelde tanışmıştım. Burada tekrar görünce şaşırdım. İstekleri bitmiyor, sürekli kaçıyorum ondan.”
Hem ben hem Mert onunla Sri Lanka’da başka şehirlerinde farklı hostellerinde tanışmıştık. Daha sonra üçümüz birbirimizden habersiz, Malezya’da aynı şehirde ve aynı hostelde karşılaşıyorduk. Bir insanla ikinci kez karşılaşırsanız bu kesinlikle kaderdir ve o insanın hayat kitabınızda en az bir sayfası mutlaka olur.
Sayfa 101Kitabı okudu
·
21 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.