Uzun süreli ilişkilerin içindeki insanlar birbirlerine karşı meraklarını kaybetmeye başlıyorlardı. Bunu kabalık etmek için yapmıyor, daha çok birbirlerini tamamen tanıdıklarına ikna oluyorlardı. Dinlememeye başlıyorlardı çünkü karşılarındaki kişinin ne söyleyeceğini bildiklerini düşünüyorlardı. (S.51) Çok fazla konuşan biri yerine dinleyen biri olmayı tercih edenlerdenim. Yine de iyi bir dinleyici olmadığım kanaatinde olduğum için de bu kitabı okumayı seçtim. İyi bir dinleyicinin aynı zamanda iyi bir gözlemci olduğuna inanıyorum. Kitap bu konudaki düşüncemi destekler bilgiler verdi. Fakat kitabın çizdiği "insana saygı" unsuru öyle yüksek ki ülkemiz adına çıta biraz fazla yüksek kalıyor. Örneğin açıp gündüz kuşağı kadın programı izleyip, oradaki insanları dinleyecek sabır kaç okurda vardır acaba? Hadi bunu bir kenara bırakın. İşini ciddi yapan, okumuş etmiş kaç kişi konuşurken kendi benliğini ve egosunu ortaya koymadan kendisini dinlenir kılabiliyor ki? Özellikle 3.kisinin başından geçmiş bir olaydan bahsederken veya okudugum kitaptaki bir yeri anlatırken karşımdaki kişi konuyu kendine getirince artık onunla konuşmak, onu dinlemek isteği kalmıyor bende! Ya da saçma sapan bir duyumu bilgi gibi sunmaya çalışanlar (!) Halbuki kitap, dinleyen insanın hep bir adım önde olacağından bahsediyor. İyi de karşımdaki konuşmayı bilmiyorken ben nasıl iyi bir dinleyici olabilirim? Buna dair kitabın son kısmında ayrı bir bölüm var ve insanın bu konuda sınır koyması gerektiğinden bahsediyor. Kulağım gereksiz bilgi ve konuşmalarla kirlenirken, ruhum ve beynim hayattan soğurken beni daha iyi bir dinleyici yapma konusunda daha ikna edici olabilirdi :)) Yine de genel anlamda kitabı çok severek okudum. Bu tarz araştırma/inceleme kitaplarinda üslup çok önemli oluyor ve yazar kendini okutmayı da çok iyi başarmış. Zaten 2020 yılında Goodreads En İyi Kurgu Dışı Kitap adaylarından biriymiş. Bu tarz kitaplar özellikle ikili ilişkileri daha sağlıklı yürütme adına okunacaksa karşı tarafın da mutlaka okuması ve iki tarafın mütalaa yapması gerektiğine inanıyorum. Yazar dinlemenin nörolojisinden, kulağın fizyolojisine kadar en temel bilgilerden toplumun dinlemek yerine duyma eyleminin kafiligine sürüklenişi ve teknolojik gelişmelerin bu yeteneğimizi köreltmesine kadar geniş bir perspektifte olayı ele almış. En iyi dinleyen toplumların İskandinav ve Japonlar olduğuna ise hiç şaşırmadım. Çok severek okudugum bir kitaptı. Herkese tavsiyemdir. Keyifli okumalar dilerim.

DinlemiyorsunKate Murphy · Doğan Kitap · 20247 okunma

·

47 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Öylesine bir okur