Laos’a kalkan bir otobüs
Peronda Ping-Burili bir kız
‘Beni unutma’ dedim, bir kuğu gibi
Boynunu büküp dedi ki
“Ay batırfılay, yu batırfılay
Ona baktım
Ona başka bir pencereden
Baktım yavaşça…
Kimse demedi ki bana ayrılığın
Çin'in ardındaki dağlardan geldiğini
Sokaklar ipek satan kadınlarla
Sandallar kuş yumurtalarıyla doluydu
Kimse demedi ki bana ayrılığın
Göktaşlarından daha eski
Orkidelerden daha güzel olduğunu
Ben uyurken kır saçlarımı
Okşadığını gizlice...
Hakan Savlı ile ilk tanışmam bu şiirle başladı. Onunla tanışmam aynı zamanda Uzak Doğuyla daha geniş anlamda geleneksel japon şiir türü olan Haiku şiirleriyle tanışmamı da sağladı.
Bence onu son dönem şairlerinden ayıran en büyük özelliği farklı bir üslup kullanması. Çoğu şiirinde pek de alışık olmadığımız bir üslup kullanıyor.
Bu açıdan bakılınca farklılık arayan özellikle de şiir seven okurlar için hayata yeni bir pencereden bakma fırsatı da tanınmış oluyor.
Sevgi, dostluk ve şiirle... Nice umut dolu yarınlara...
İyi okumalar dilerim