SİPER. (ÇANAKKALE)
Siperin içinde askerler. Askerlerden Hat sanatçısı Macit Ayral, yapmış olduğu hat'tı siperin duvarına tutturur, geriler. Diğer askerler hayranlıkla izlemektedirler asılan hat’tı...
1. ASKER Vay be!
2. ASKER Ne zaman yaptın bunu?
MACİT Dün gece.
3. ASKER Helal olsun sana.
4. ASKER Tüm ömrümü versem yapamam böyle bir şey.
MACİT Biz anamızın kârnında öğrenmedik oğlum. Çalışırsanız siz de yaparsınız.
3. ASKER Helal olsun sana be!
(Gözcü girer telaşla.) GÖZCÜ Komutan geliyor! Toparlanın!
(Askerler hızla toparlanırlar)
GÖZCÜ Dikkat!
(Mustafa Kemal ve yanında birkaç subay girerler içeriye)
MUSTAFA KEMAL Merhaba asker!
ASKERLER (Birlikte) Sağ ol!
MUSTAFA KEMAL Nasılsınız?
ASKERLER Sağ ol!
MUSTAFA KEMAL Siz de sağ olun!
(Mustafa Kemal tek tek askerlere bakar sevecenlikle. Birden siperin duvarındaki hat'tı görür. Ciddileşir. )
MUSTAFA KEMAL Kim astı bunu buraya?
(Bir an tedirginlik. Macit suçlu gibi öne çıkar.) MACİT (Sesi titreyerek) Ben astım komutanım!
MUSTAFA KEMAL Neden astın?
MACİT Görsünler istedim komutanım...
MUSTAFA KEMAL Kim yaptı bunu?
MACİT (Sanki suç işlemiş gibi) Ben yaptım komutanım.
MUSTAFA KEMAL Ne zamandan bu yana böyle şeylerle uğraşıyorsun?
MACİT Eskiden beri komutanım.
MUSTAFA KEMAL Kaç yıldır?
MACİT Beş altı yıldır komutanım.
MUSTAFA KEMAL Bu cehennemde bile yapıyor musun bunları?
MACİT Yapıyorum komutanım.
MUSTAFA KEMAL Ne zaman yaptın bunu?
MACİT Dün gece komutanını.
MUSTAFA KEMAL (Gözlerini hat'tan ayırmadan) Adın nedir?
MACİT Macit komutanım.
MUSTAFA KEMAL Peki Macit... Çok güzel... Ben de isterdim yapabilmeyi. Yapabilir miyim?
(Diğerleri bir an bocalar) Söyleyin bakalım... Çekinmeyin? Yapabilir miyim ben de?
HEP BİRLİKTE Yaparsınız. Komutanım siz istedikten sonra... Hem de daha iyisini... Ohooooo...
MUSTAFA KEMAL Tek tek söyleyin bakalım. Hep bir ağızdan değil... Söyle bakalım Macit.
MACİT (Ikına sıkma) Ben yaptıktan sonra, siz de yaparsınız komutanım...
MUSTAFA KEMAL Yapamam. Herkes yapamaz... Böyle şeyleri ender insanlar yapar ancak. O ender insanlara da sanatçı denir... Nerelisin sen Macit?
MACİT İstanbulluyum komutanım...
MUSTAFA KEMAL (Yanındaki subaya döner. Kararlı) Macit'i alın. Soyun üstündekileri. Sivillerini giydirin. İstanbul'a yollayın hemen...
MACİT Ben buraya savaşmaya geldim komutanım. Gerekirse yurdum için ölmeye hazınm komutanım.
MUSTAFA KEMAL (Susturur eliyle) Biz savaşırız Macit...
Bu ellere silah değil kalem yakışır çünkü. Sanatçılar yaşamalı.
(Mustafa Kemal ve diğer subaylar kararlı adımlarla yürüyüp giderlerken...)
MUSTAFA KEMAL (Durup döner) Öleceksek biz ölelim!
Sayfa 5 - Mitos Boyut.