Gönderi
·
Not rated
#OrtakOkumaYorumum
#OsamuDaizi
#İnsanlığımıYitirirken 128 sy
“İnsan hayatı karşılıklı olarak kandırılıp hiçbir şeyin farkına varmadan birbirlerini incittiği ve bu tuhaflığın bariz bir şekilde ortada olduğu örneklerle dolu.”
“Toplum dışından topluma bakmak ürkütücüdür. Toplum dışındaysanız kendinize bakmak ise başedilmesi çok zor bir ıstıraptır. çünkü yüzleşeceğiniz hiçlik, bir anlam yaratmanıza, bir erdem kuşanmanıza, bir benzerlik bulmanıza izin vermez. bu hiçliktir, anlatmaya da kelimeler pek yetmez.,”
“Görmezden geliyoruz. Başka birini tanımanın imkansızlığını. Yani, anlamanın ve anlaşılmanın imkansızlığını. “
“Tüm hayatımı toplumdan korkarak ,onu güçlü, ürkütücü ve korkutucu bir şey olarak hayal ederek yaşamıştım. .
TOPLUM DEDİĞİN ŞEY SEN DEĞİL MİSİN ”
Bu kesitler hikayenin asıl yapı taşını oluştururken ''İNSANLIĞIMI YİTİRİRKEN'' eserinin de tam anlamıyla vücut bulmuş haline büründürüyor..
Eser,
Birinci Günce,
ikinci Günce ve
Üçüncü Günce..
Olmak üzere biz okurlara üç bölüm halinde sunulurken girişteki;
“O ADAMIN ÜÇ AYRI FOTOĞRAFINA BAKTIM” cümlesi ile aslında kitabın içindeki derinliği ve de Yoho'nun, kendini hiç bir yere ait hissedememesi ile başlayan görünmezlik duygusu ile adım adım nasıl intiharın eşiğine geldiğine satırlar arasında şahit oluyoruz, tüm çıplaklığıyla..
➜Fotoğraflara dönecek olursak, İlk gördüğü fotoğrafta, kahramanımız Yozo'nun 10 yaşlarındaki çocukluk dönemine ait , tatlılıktan uzak , çirkin ve de gudubet bir şekilde gülümsemesi göze çarparken..
➜İkinci fotoğrafta ise lise dönemlerine aitti .Gülümseyişi boş bir sayfa gibiydi, düm düz. Tepeden tırnağa sahte. Tıpkı kahramanımızın dediği gibi "SOYTARI maskemin altında gerçek kimliğimi saklayıp insanlara rol yapabiliyorum"
➜Son fotoğraf ise en rahatsız edici olanıydı. Ölü bir insan gibi ifadesiz , hissiyatsız ,buz gibi öylece donuk bakan..
Ve ekliyor ;
“UTANÇ DOLU BİR HAYAT YAŞADIM”
Tüm bunlar aslında hikâyenin ne derece kasvetli, depresif, karamsar, ruhani çöküşlerle ,tacizlerle dolu olduğunu gösterirken diğer taraftan ise karakterimizin kendini bulma yolunda ilerlerken, içinde yaşadığı çatışmaları, insanları sorgulayışı, davranışlarını anlamlandırmaya ve çözmeye çalışmasının başlangıcına da götürüyor.
En başta da toplumdan ve de çevresinden ziyade , yabancılık çektiği ailesi tarafından ötekileştirilmesi, yok sayılması, görmezden gelinmesi, hakaretlere uğraması, azar işitmesi, her şeyi eline yüzüne bulaştırması ve de giderek yanlız kalıp içine kapanması , İnsanlığını yitirme yolunda ilk kurbanının özgüveni ve özsaygısı olmasına da sebep oluyor ..
Karakterimiz Yozo'nun, gerek ailesine gerekse topluma karşı, kendini bir şekilde kabullendirmesi adına, kitabın en başında belirttiği, çocukluğundan itibaren yaratıp takındığı "SOYTARI" maskesi zamanla karakterimizin kimliğine ve de benliğine yapışır kalır.. Tüm hayatı boyunca da bunun en derin, en sarsıcı izlerini taşır.
Tam bu noktada ise dışı , neşeli ve de rengârenk gözükse de gerçek çok başkadır..
Dağın görünen ve görünmeyen yüzü gibi... Biz okurlar ise bunun her iki yüzünü de gördük tüm vuruculugu ile..
Yozo sadece bir kitap karakteri değil aslında.
İçimizde yaşayan binlerce insanın AYNASI.
Binlerce insanın SESİ.. Binlerce insanın var oluş ve kendini bulma yolunda bizlere ders niteliği taşıyan, ibretlik örneğidir de aslında..
Yirminci yüzyıl Japon edebiyatının önde gelen yazarlarından biri olan Osamu Dazai 'nin kaleminden, yarı otobiyografi olan İNSANLIĞIMI YİTİRİRKEN geniş yelpazesi ile sorgulayıcı bir şekilde, okunması için sizleri beklerken, bana eşlik eden çok sevgili arkadaşlarıma ayrı ayrı teşekkür ediyorum 🪽
·
93 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.