Kıssa
İsrailoğulları döneminde bir abid, kendi kulübesinde ibadetle meşgul iken, bir topluluğun bir ağaca taptıklarını görmüş. Bunların yaptıkları bu yanlış işe kızmış ve baltasını alıp ağacı kesmeye gitmiş. Giderken, iblis yaşlı bir adam suretine girip karşısına çıkmış ve bu teşebbüsünden vazgeçmesini istemiş. Abid, vazgeçmeyeceğini söyleyince kapışmışlar ve abid onu yere yıkıp göğsüne oturmuş. iblis, "Beni bırak, sana güzel bir teklifim vardır." demiş. Abid onu bırakmış ve teklifinin ne olduğunu sormuş. iblis şöyle demiş: "Sen bu ağacı kesmekle bir sonuç alamazsın. Çünkü, onun yerine yenisini dikerler.
Fakat sen bu işten vazgeçersen, her akşam sana iki altın getiririm. Bunlarla hem kendin geçinirsin, hem de fakir ve muhtaçları beslersin. Bu sana daha çok sevap kazandırır." Teklif âbidin hoşuna
2919
gitmiş ve onu kabul etmiş. iblis iki gece altınları getirmiş, ondan sonra getirmemiş. Aldatıldığını gören abid kızmış ve tekrar baltasını alıp ağacı kesmeye gitmiş. Yolda iblis yine o yaşlı adam suretinde görünmüş ve fikrinden vazgeçmesini istemiş. Kızgın olan abid, yakasını tutup yere yıkmaya çalışmış, fakat bu sefer iblis onu devirmiş.
Abid, buna hayret etmiş ve sebebini sormuş. iblis şöyle demiş: "Evvelki sefer sen ALLAH için benimle kapıştın. ALLAH da sana yardım edip güç ve kuvvet verdi. Bu sefer ise sen altınlar için kapıştın. Onun için kendi gücünle kaldın."
İhlasta kuvvet ve ilâhî yardım vardır. Onun için ALLAH Teâlâ şöyle buyurmuştur:
"Küçük bir topluluk çok kere, büyük bir topluluğu ALLAH’ın izniyle yenmiştir. Çünkü ALLAH sabredenlerle beraberdir." (Bakara, 249)
·
9 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.