Bir yerden sonra keyif almaya bakmıyorsun.
Sefaletin sefaletini felaketin felaketini düşünüyorsun
Evinde oturmayı seviyor dışarı çıkmayı istemiyorsun
Bir yerden sonra kısacık konuşuyor küçücük hareketler yapıyorsun
Telaşından heyecanından duygu taşımlıklarından
Fazlalıkları kesip atıyorsun.
Evindesin kahvaltını etmiş beklemedesin
Televizyon açık ama sesini pek de duymuyorsun
İnsan gözleriyle öğreniyor artık.
Konuştuklarının bir yararı olmadığını anlıyor.
Konuşmayı boş ve sıkıcı bulunca
Gözlerinle arıyor çağırıyor..
Gözleriyle sayıklıyor hezeyanlar geçiriyor.
Evimdeyim..
Tam kapalı evimde.
Bir şey olsun diye bekliyorum
Bir şey olacağı yok.
Sanki birden bire perde havalanıp ışık içeriye süzülmüş.
Gelmiş yüzümün yarısına oturmuş
Işık bu evde ne işi olsun. Neyi parlatsın gün yüzüne çıkarsın.
Arayacağını bulacağını sanmıyorum
Her şey benim gibi değersizlik içinde.
Komşu klozetine hep uzunca basıyor
Su bir aktı mı hemen kesilmiyor.
Şar şar şar şır şır şır sonra.
Biraz hüzünlü gelmeye başlıyor bana
Şı şı şıp şıp şıp..
Yirmi otuz sayfa okuyunca uykum gelmeye başlıyor.
Bu aralar hep uykum geliyor.
Kımıldamadan oturduğuma yorarak azar azar evin içinde
Kanepeden kanepeye salondan mutfaga yürüyürum.
Bir ses olsun diye ayaklarımı yere vurarak yürüyorum.
Halıdan tozlar havalanıyor üzerime gelmese iyi.
Kalktığımı gittiğimi çişimi edip geri geldiğimi
Gören eden kimse yok.
Sanırım bu eve cin şeytan filan da uğradığı yok.
Evim tam kapalı hücre
Volta atmaktayım..
Yeni bir yerde olmamaya yemin etmişim gibi
Çıkmıyorum dışarı..
Sait faikin hikayesinde olduğu gibi
Çarşıya inemem..
Böyle gidiyor otuz beşimden sonraki yaşım.
Kırka böyle varacağım belli gibi.
Ben şuan bir şey söyleyecekken duruyor
Bir şey yazacakken unutuyor
Bir şey yapacaksan vazgeçiyorum
Aklımda çamaşırın içinde asılmaya bekleyen çamaşırlar
Yıkamaktan terrrrtemiz oldular.
Halim yok bugün de cayıyorum.
Kısa programda bir on beş dakika yıkar öyle asarım yarın.
Bir arkadaşımdan öğrendiğim bir şeyi buraya yazmak isterdim.
Bir arkadşaım yok. Bir arkadaş edinmedim.
Bir arkadaş neden edinilir unuttum.
Bir keresinde annem evlenmelisin yaşlılığında ne yapacaksın karın sana bakar demişti.
Hala da der konuşuyor olsak onunla.
Ben sırtıma ulaşamadığım yerleri yıkasın hastalandığımda yemek yapsın diye evlenmeyeceğimden eminim..
Bu bitmeyen yaşamı tanrı tarafından bana uzunca bir süre bahşedildiğini biliyorum.
Tanrım diyorum bazen elinde okuduğun kitap bittiyse beni artık yanına çağırsan
Kullanmadığım hakkımı bir başkasına örneğin anneme versen ne güzel olur.
Halbuki duragan kıpırtısız heyecansız yaşamak bazen güzel geliyor.
Gözlerimle anladığım haberlerden öğreniyorum
Her yerde felaket her yerde şiddet.
Yine kadının biri öldürülmüş kocası tarafından hem de çocuklarının gözü önünde.
O çocukları yanıma alıp yaşamak istiyorum.
Sonra burada benimle ne yaparlar yemek yapanı temizleyeni olmaz ki.
Ben onlara hayatımı anlatırım. Onlar beni dinler.
Birine hayatımı ölmeden önce anlatmayı ne çok istiyorum
Ah ben ölünce
Ki kapımı kırarak evime zorla girecekler
Ben hayatta olsaydım buna asla müsade etmezdim.
Ölünce de istemem
Bu koku olayı çözülebilse mesela
Ölü ölü çürüyüp yok olana dek bu evde yatabilirim.
Tanrım defterlerimi okumadan atacaklar.
Tanrım yüzüme bakamadan beni sarıp sarmalayıp gömecekler
Tanrım neler yaşadım çektim hiç bilmeyecekler
Defterlerim geri dönüşüme gönderilecek
Eşyalarım belediyenin garajına çekilecek.
Bu ruh ortalıkta sahipsiz dolanırken
Öte dünyada da anlaşılamamayı mı çekecek.
Hep sonsuz hayatı düşünürüz..
Bir kere onsuz kalınca hakik yaşamın bu olmadığını anladım ben.
Tek bir gürültü istemeden her şeyin bir yere sabit kımıltısız bir yaşamak bu evimde.
Saçımı on beş günde bir. Bedenimi ise ayda..
Perdemi havalanınca giren ışıktan başka
Kimse küçük bir delikten bile bakıp görmedi hala.
Ben ortada ölü yerde ya da koltuğa çökmüş.
Acaba hangi elibsem giyilmiş üzerime
Donumu giymişimdir umarım.
Tek bir gürültü yok..hareket yok
Toprak beni istiyor ama altım parka onun altı beton..
Çarpan kalbim durmuş.
Ruhum sahilde kumlarla oynuyor çakıl taşları yüzdürüyor.
Son kez çocukluğuyla buluşup uğurlayarak.
Düşlerimden hayallerimden başka bir güzel şey bırakmadım
Defterlerim defterlerim lütfen onları okuyup anlayın.