Zeynep: "...Öylesine işte2...": ...Öylesine işte2... Kadın; sakladı gözyaşlarını , gülümseyince herkes mutlu sandı. Kimse görmedi içindeki çığlıkları, haykırışları. Kimse duymadı yalvarışlarını... Çok gülüyor, o mutlu dediler. Hiçbiri bilmiyordu, en güzel gülüşlerde saklıdır derin acılar... Oysa küçük kadının gözlerine çok şey yansırdı, hani gözler çok şey anlatırdı, hani dilin söyleyemediklerini...

Kadın; sakladı gözyaşlarını , gülümseyince herkes mutlu sandı. Kimse görmedi içindeki çığlıkları, haykırışları. Kimse duymadı yalvarışlarını... Çok gülüyor, o mutlu dediler. Hiçbiri bilmiyordu, en güzel gülüşlerde saklıdır derin acılar... Oysa küçük kadının gözlerine çok şey yansırdı, hani gözler çok şey anlatırdı, hani dilin söyleyemediklerini gözler söylerdi? Buda mı yalandı? Yoksa o, çok mu iyi rol yapıyordu? Oda isterdi birinin onu anlamasını! Kimse anlamadı, duymadı... Hayır, istemediler. Haykırışlarını sadece o duydu, sadece o. Odanın dört duvarı, sarıldığı yastık... Çığlıklarını, feryatlarını en iyi onlar bilir. İsyanlarını, en çok onlar gördü çünkü... Allah'a değildi bu isyanı. Bilirdim. Kendineydi, kaderineydi. Zaten o hep kendini suçlardı. Herkes masum, o suçluydu. Derler ya, 'dili olsa da konuşsa' öyleydi küçük kadının, dili olsaydı da konuşsaydı, konuşamadı, anlatamadı ya da anlamadılar, anlamak istemediler. Susturdular. Belkide korktular, yüzleşeceklerinden, duyacaklarından... O küçük bedenine sığdırdığı acılardan, omuzlarına bindirdiği yükten dolayı, sırtlandaki acılardan dolayı kamburlaşan belinden. Niye anlamadılar, o mu anlatamadı, her şeyin sorumlusu yine mi küçük kadındı? Niye anlamak istemediler, kadın çok mu kötü biriydi? Hayır; o gözlerinde yorgunluk ve acı olmasına rağmen, insanın içini sıcacık yapacak gülümsemeye sahip bir gençti. Zararsızdı, kimsesizdi, bir melek gibi. Gözlerindeki yorgunluğu, bitmiş ruhunu, genç yaşta büyüyen ruhunu, bedenini görsünler ve yükünü azaltsınlar istedi, onu anlasınlar istedi. Olmadı. Yine ve yeniden olmadı... Hiçbir zaman olmadığı gibi... Vazgeçti kadın, anladı insanların zalimliğini, artık güçlü olmalıydı. Sakladı güzel gülümsemesine acılarını, inandı insanlar. Kimse yıkamazdı artık onu, güçlüydü, yıkılmazdı. Kaybedecek bir şeyi olmayan insanlardan korkulmalıydı, onun yoktu kaybedeceği. Korkusuzdu artık. Devir, kadının devriydi. İntikam devriydi. Başaracaktı... Başardı... ~Z.A~

2 plus 1

43 views

justtemotionss

@Hediyealpkaya ·

31 March 22:23

Mükemmel ötesi olmuş bayıldımmm👌💓benim küçük yetenek abidemm💖✨

Zeynep

@_1Soulfly_ ·

31 March 22:24

Sağol ablamm... 🖤

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Zeynep