Ne de çok severdi rahmetli bamyayı. Bu akşam bir davette önüme konan bamyayı görünce her zaman ki gibi babam geldi aklıma. Okula gitmem için beni tren garına götürürken mutlaka bamya yedirirdi. Bir de 1993 yılında Sudan'lı bir çocuğun ölümünü bekleyen akbaba resminden etkilenirdi. O resim aklına geldiği zaman durgunlaşır, sanki bir sis perdesi inerdi gözlerine. Dudakları titrer o koca adam sessizce ağlardı. Dilerim Rabbim ona merhameti ile muamele etsin.
··
1 görüntüleme
Uğur Bey, her şeyden önce başınız sağ olsun. Kaybettiğimiz yakınlarımız zaman içinde silik bir hatıraya dönüşse de, bir zamanlar sevdikleri şeyleri görmek bile, bize onları hatırlatmakta. Rahmetli babanız nezdinde Hakkın rahmetine kavuşmuş olan bütün kullara gani gani rahmet dilerim.
Ben de daha yarım saat önce babamı sofrada hatırladım, bazı şeyleri yemeyi çok sevişini herkese ikram etmek isteyişini.. Sonra bir komşumuzun oğlunu hatırladım, 28 yaşında o da bu dünyadan göçtü ve dün karısı ile annesi gelmişti onu hatırladım. Öldüğü gün eşi ona bamya yapmıştı... Babamla düğünlerinde çekilmiş bir fotoğrafları var. Şu anda göğsümün sol yanı oyuldu, karanlık ve acı... Hayat çok acı...
Neyse ki inanan insanlarız... Rabbim ölenlere rahmet eder inşallah. Sizin de bizlerin de yakınlarının mekanı cennet olur inşallah...
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu arada başınız sağolsun Allah rahmet eylesin :(
Uğur bey. . Rabbim ebedi beraber eylesin..Rahmetiyle karsilasin, başınız sağolsun :(... duygulandırdınız...
Dostlar sağolsun efendim. Aksam aksam depresto ozlemim ondan.
O olayı okuduğum zaman kaç gün etkisinden çıkamamıştım, Allah akıl fikir versin değil Allah aklı zaten vermiş, merhamet versin vicdan versin öyle insanlara.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.