üslup insanın kimliğidir derler Zehk...
tatlı dilli konuşan,
güzel,
tatlı bir kimliğe sahiptir.
sert,
kaba saba konuşan,
kaba saba,
sert bir kimliğe sahiptir.
bir köprü üstünde ikisi karşılaşsa?
ve sadece tek bir kişilik geçiş yeri olsa.
bunu da konuşarak çözecek olsalar...
sence hangisi yenik düşer?
sert, kaba saba olan...
iyiliğin üslubuna dönebilir mi?
ya da karşısında üslubu kötü olan birine karşı
tatlı dil nereye kadar sürebilir?
yani asıl soru şu Zehk...
iyilik mi daha bulaşıcıdır?
yoksa kötülük mü?
aslında cevap nedir biliyor musun?
farkındalık...
eğer hayatı boyunca hiç iyilik görmeyen bir kötülük...
bir iyiliğin karşısında yenik düşebilir.
aynı şekilde iyilik içinde bu geçerli.
kişi kendini bilirse...
nerede üslubunun değişebileceğini de bilir.
bu iki durumu sevgi veya sevgisizlik olarak değerlendirelim.
eğer bir sevginiz varsa...
sevginiz konusunda pintilik yapmayın.
ucu size dokunur.
insan bir şeyi ancak sevdiği kadar anlayabilir derler.
işte bu yüzden insan sevgisinde pinti olursa,
karşı tarafı da o kadar anlamamaya başlar.
üslubu da böylece değişmeye başlar.
eğer karşı taraf zaten tatlı dile meyilliyse...
sertlikten, sinirden kaçmaya çalışan biriyse.
pintilik yapmadığınız bir sevgi de...
üslubunuzda güzel olacağı için,
katlanarak artan bir sonsuz ayna haline geleceksiniz.
aksi olursa eğer,
ikisi de Zehk...
köprü üstünde duran...
iki inatçı keçiden farkı kalmayacak.
sonrası mı...
keçileri kaçıracaklar.
o yüzden...
sevgi verdiğinizde yeşermeyen bir çiçek görüyorsanız,
onu koparın, atın gitsin.
ama eğer yeşeren bir çiçek görüyorsanız,
sevginizi bol bol vermeye devam edin.
pinti olmayın.
unutmayın
üslubunuz kimliğinizdir.
dikkat edin.
·
40 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.