l Aslen Lübnan'lı olan ve henüz çocukken ailesi ile birlikte ABD'ye göç eden Cibran'ın hayatı Beyrut, Boston, Paris ve New York kentleri arasında geçer. İşte bu kitabı da Boston'da yaşadığı yıllarda bir göçmen gazetesinde yazdığı deneme ve öykülerinin alınarak hazırlanmış. l İnsana, duygulara, yozlaşan insanlığa, inanca dair öylesine güzel derlemeler var ki her bir sayfası okuru mest ediyor. İnsanın özüne ve insan kalabilmeye dair tespitlerini okurken ayrıca hassas yaklaştım. Cibran duygu ve düşüncelerin her bir cümlesi ile çok güzel aktarmış. İnsanın doğaya, hayvanlara ve insanın insana verdiği zararları, kalbinde beslediği nefret ve kötü duygular ile saf kalbimizden uzaklaştığımızı, maddeye ve materyale nasıl bağımlı kaldığımızı gözler önüne seriyor. Lakin yine her şeye karşı öykülerinde sevginin, iyiliğin ve güzelliğin umudunu taşıyor. Kitabın şiirselliğini tam olarak aksetmek zor, kalpte hissettirdiği ve düşündürdüğü düşünceler derin. l Kitabın sayfa sayısı az gibi görünse de zor bir kitap. Şöyle ki, her bir öykü ve deneme öyle sıradan okuyup geçmeden üzerinde düşünmenizi gerektiren türden. Dümdüz okuduğunuz cümle aslında içinde bambaşka anlamlar barındırıyor. Tam da Cibran gibi bir şair ve felsefeciden beklendiği gibi... l Cibran hayranlığım söz konusu olunca övmeden iki satır yazmayı beceremiyorum. Beklentinizi yükseltmek istemiyorum ama Cibran'ı tanıyanlar eminim bana hak verecektir. Tanımayanlar ise önce onun hayat hikâyesini okuduktan sonra mutlaka bir kitabını okusunlar. Sonrasında hepsini okumak isteyeceklerdir diye düşünüyorum. Herkese bol kitaplı günler ve iyi okumalar. Alıntılar: - Bugün katlandığımız acılar, yarınlarımız için defne çelenkleri olacak. (S.28) - Acıyı, hüznü hiç görmeyen, sevinci ve mutluluğu gördüğünü ileri süremez. (S.32) - Dün mutluluğumla zengindim, bugün paramla yoksulum. (S.36) - Ne kadar da seviyoruz hayatı, ama ne kadar da uzaktayız gerçek hayattan! (S.58) - İnsan niçin doğanın inşa ettiklerini yıkmaya can atıyor? (S.62) - Ah! Ey aşk sen büyüksün, bense ne kadar da küçüğüm!.. (S.80) - Gelecek kuşaklar eşitliği yoksulluktan, aşkı da kederden öğrenecekler. (S.108) - Elimi, ayağımı zincirle istersen, karanlık zindanlara indir beni, ama düşünceme asla zincir vuramazsın. Çünkü o, uçsuz bucaksız göklerde dalgalanan rüzgar gibi özgürdür. (S.156)

Bir Gözyaşı, Bir GülümsemeHalil Cibran · İş Bankası Kültür Yayınları · 20232,643 okunma

··

3 artı 1'leme

·

5,1bin görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Salih Doğantekin